Zuid-Chinese Zee: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen enkel land heeft een EEZ, deze moet door een land ingesteld worden; het VN Zeerechtentribunaal is gevestigd in Hamburg, maar speelt hier geen rol; het PHA vervult slechts een faciliterende rol; aanpassing uitspraak arbitragetribunaal.
Regel 32:
* [[nationalisme|Nationalistisch]]-[[patriottisme|patriottische]] motieven: door de vertraagde economische groei in eigen land hopen de Chinese autoriteiten het samenhorigheidsgevoel van het volk opnieuw aan te wakkeren.<ref>[http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2095849-vissers-zijn-frontsoldaten-in-strijd-om-zuid-chinese-zee.html de Vries, Marieke, ''Vissers zijn frontsoldaten in strijd om Zuid-Chinese Zee'', [[Nieuwsuur]], Buitenland, 29 maart 2016]</ref>
 
Volgens het [[VN Zeerechtverdrag]] van 1982 heeftmag een land een [[exclusieve economische zone]] vaninstellen die niet meer dan 200 [[zeemijl]]en (370,6 km) uitstrekkenduitstrekt van zijn kust. [[Volksrepubliek China|China]] heeft echter, hetop basis van historische rechten, een grootstegroter gedeelte van deze zee opgeëist. Door de jaren heen hebben er al verschillende incidenten aangaande deze zee plaatsgevonden tussen China en Vietnam, zoals de bezetting door China van de [[Paraceleilanden]] in 2013.<ref>[http://scriptiebank.be/sites/default/files/webform/scriptie/MatthiasVekemanThesis_0.pdf Vekeman, M., Het conflict in de Zuid-Chinse Zee, Masterscriptie, Universiteit Leuven, 2013-2014]</ref> Er vindt ook veel [[zeerover|piraterij]] plaats.
 
=== Arbitragezaak Philipijnen tegen China ===
In 2013 maakten de Filippijnen een zaak aanhangig tegen de Volksrepubliek China bij het [[Internationaal Zeerechttribunaal]] in Den Haag teneinde uitsluitsel te verkrijgen omtrent de Chinese claims. <ref>[http://www.ft.com/cms/s/0/3c7d51b0-34e1-11e6-ad39-3fee5ffe5b5b.html ''South China Sea: what to look out for in the UN tribunal ruling'']</ref> Op 12 juli 2016 stelde het [[Permanent Hof van Arbitrage]] in Den Haag dat China geen aanspraak maakt op koraalriffen en onbewoonde eilandjes, waaronder de [[Paraceleilanden]] en de [[Spratly-eilanden]] in de Zuid-Chinese Zee.<ref>{{en}} [https://pca-cpa.org/en/news/pca-press-release-the-south-china-sea-arbitration-the-republic-of-the-philippines-v-the-peoples-republic-of-china/ PCA Press Release: The South China Sea Arbitration (The Republic of the Philippines v. The People’s Republic of China)]</ref> Op hun beurt stelt China het het vonnis niet erkent en niet aanvaardt.
Op 22 januari 2013 maakten de Filippijnen op basis van het [[VN Zeerechtverdrag]] een arbitragezaak aanhangig tegen de Volksrepubliek China, teneinde uitsluitsel te verkrijgen omtrent de Chinese claims.<ref>{{en}}[https://pcacases.com/web/sendAttach/227 PCA Press Release 27 augustus 2013], ''Arbitration between the Republic of the Philippines and the People’s Republic of China: Arbitral Tribunal Establishes Rules of Procedure and Initial Timetable''. {{pdf}}</ref> Een arbitragetribunaal werd opgericht om het geschil te beslechten, waarbij het het [[Permanente Hof van Arbitrage]] in Den Haag als griffie optrad. Op 19 februari 2013 liet China aan de Filipijnen weten niet met de arbitrage in te stemmen. Gedurende de arbitragezaak heeft China te kennen gegeven de rechtsmacht van het tribunaal niet te erkennen. Op 12 juli 2016 oordeelde het arbitragetribunaal dat China geen aanspraak kan maken op de gebieden die niet op basis van het VN Zeerechtverdrag zijn ingesteld. Het tribunaal oordeelde verder dat de aanwezigheid installaties en onderhoudspersoneel op de vele onbewoonde eilandjes, waaronder de Spratly-eilanden, geen recht geven tot het instellen van een nieuwe maritieme zone.<ref>{{en}} [https://pca-cpa.org/en/news/pca-press-release-the-south-china-sea-arbitration-the-republic-of-the-philippines-v-the-peoples-republic-of-china/ PCA Press Release 12 juli 2016], ''The South China Sea Arbitration (The Republic of the Philippines v. The People’s Republic of China)''.</ref> China erkent het vonnis niet.
 
== Weerkundig ==