FK Austria Wien: verschil tussen versies

Het seizoen 2009-2010 deed Austria Wien betere zaken. Zomer 2009 werden vele minder goede spelers verkocht, alleen het vertrek van verdediger Schiemer (23 jaar) was een niet te voorkomen aderlating. De aankopen die Austria Wien zomer 2009 verrichtte, waren gemiddeld genomen wel van vrij goed niveau: aanvaller Jun, verdedigende middenvelder Vorisek, spelbepalende middenvelder Liendl, aanvallende middenvelder Junuzovic, rechtermiddenvelder/rechtsback Klein, centrum-/linker-verdediger Ortlechner. Gemiddelde leeftijd van de selectie is noch jong, noch erg oud: ruim 25 jaar.

Ook in de zomer van 2010 deed Austria Wien sportief gezien vrij goede zaken. Vele oudere en vele kwalitatief minder goede spelers werden verkocht. Alleen de verkopen van Aleksandar Dragovic en van met name Michael Madl (volstrekt niet noodgedwongen verkoop van deze laatstgenoemde speler) waren volgens sommigen zeer onverstandige zetten van coach Karl Daxbacher. Ook raakte Austria Wien aanvallende middenvelder, spelbepaler en aanvoerder Milenko Acimovic kwijt (deze laatste speler wel noodgedwongen). Hij beëindigde zijn carrière na een slepende blessure, op 33-jarige leeftijd. Vervolgens deed Austria Wien in de zomer van 2010 enkele vrij goede aankopen, zoals verdediger Georg Margreitter, Marko Stankovic en Emil Dilaver. In januari 2011 versterkte ook de van Vitesse Arnhem afkomstige Nacer Barazite de selectie van Austria Wien. Austria Wien leek in het seizoen van het 100-jarige bestaan wel enige serieuze kans te maken op het in de wacht slepen van het landskampioenschap, maar de Oostenrijkse titel werd uiteindelijk door Sturm Graz weggekaapt, als gevolg van een mindere periode in maart en april 2011. In de laatste speelronde liet Austria Wien door een 2-4 thuisnederlaag tegen concurrent Salzburg zelfs de tweede plaats nog uit handen glippen en eindigde op de derde plaats. In 2011-2012 kwam Austria Wien de 6 kwalificatieduels in 3 ronden voor de groepsfase van het UEFA Cup-toernooi met succes door (doelsaldo +7), en in de groepsfase van het UEFA Cup-toernooi presteerde Austria Wien redelijk (6 duels, doelsaldo -1). In de competitie kende Austria Wien evenwel een zeer zwakke 1e seizoenshelft (doelsaldo +4), met na 2 oktober 2011 een reeks van 9 duels tot en met 18 december 2011, waarin slechts 1 zege werd geboekt; manager [[Thomas Parits]] kon door onvrede van de supporters niet anders dan trainer [[Karl Daxbacher]] ontslaan (21 december 2011). Na de neergang ten tijde van [[Peter Stoger]] en [[Frenk Schinkels]], had [[Georg Zellhofer]] getracht het herstel in te luiden, maar ook [[Karl Daxbacher]] was hier na een uitermate zwak 1e seizoen 2008-2009, slechts zeer gedeeltelijk in geslaagd in de seizoenen 2009-2010 en 2010-2011, qua resultaten. Wel slaagde Daxbacher erin Austria wat aanvallender en creatiever te laten spelen, zij het met meestal een toch enigszins defensief 4-4-2-systeem. Sinds 21 december 2011 was de Joegoslaaf (Kroaat) [[Ivica Vastic]] de interim-trainer. Ook hij wist er niet in te slagen Europees voetbal middels een 3e plaats veilig te stellen: Austria eindigde slechts als 4e met een zeer mager doelsaldo van +8 in de competitie. Bovendien gruwden de toeschouwers van het extreem defensieve systeem, met alleen Roman Kienast in de aanval. Op 21 mei 2012 werd Vastic ontslagen. Op 30 mei 2012 werd oud-speler en oud-manager [[Peter Stöger]] voor 2 seizoenen vastgelegd, tot en met medio 2014. Als speler werd Stöger 3 maal op rij kampioen met Austria tussen half 1988 en half 1994 (1990/91, 1991/92, 1992/93). Stöger mocht de diepgevallen topclub overeind trekken, waar ooit toppers als Sindelar, Prohaska, Schachner, Steinkogler, Drabits en Polster het publiek in vervoering brachten. Stöger zorgde voor nieuwe positievere impulsen en meer glans op sportief gebied, dan in de laatste 19 seizoenen sinds 1993-1994, waarin Austria Wien1 slechts 2 maal kampioen werd. Stöger veranderde het vrij defensieve spelsysteem in een offensief 4-3-3, en werd met zijn spelers voor het eerst sinds 7 seizoenen weer eens kampioen, met een recordaantal van 82 punten en een doelsaldo van +53; Salzburg finishte in de nek-aan-nek-race als 2de met 77 punten en een doelsaldo van +52. De bekerfinale werd door Austria Wien thuis verrasssend met 0-1 verloren van FC Pasching, een club spelend in de Regionallliga (Mitte), het 3de niveau in het Oostenrijkse (betaalde) voetbal. [[Philipp Hosiner]] werd topscorer in de Oostenrijkse Bundesliga met 32 goals.

 

===Prestaties Austria Wien 1973-2015===