Station Leiden Centraal: verschil tussen versies

Het huidige stationsgebouw van [[architect]] [[Harry Reijnders]] is het vierde en werd in 1996 opgeleverd. Het bestaat uit witte [[vakwerk (ligger)|vakwerk]]constructies. Kenmerkend is de entree, bestaande uit een gebogen witte schelp. Aanvankelijk werd bij de hoofdingang een grote, aparte ruimte voor de kaartverkoop geopend. Met de komst van de [[kaartautomaat|kaartautomaten]] in de stationshal blijkt deze ruimte, die door het hoge plafond maar moeilijk te verwarmen was, grotendeels overbodig. De vloer van het station bestond oorspronkelijk uit wit en lichtblauw gekleurde tegels. Hoewel deze vloer een lichte aanblik gaf, bleken de eerste problemen al snel: bij nat weer werd de tegelvloer snel glad. In het voorjaar van 2009 kwam er een nieuwe vloer, bestaande uit de standaard grijze vloertegels, zoals die tegenwoordig gebruikt worden bij vervanging van vloeren of nieuwbouw van stations. Door lekkages komt geregeld water op de vloer terecht. Wat dit betreft was het oude station beter: op de grauwe betonnen vloer kon men eenvoudigweg niet uitglijden.