Engelandvaarder: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Engelandvaarders_in_Viella,_eind_maart_1944.jpg is op Commons verwijderd. Taivo: Copyright violation; see c:Commons:Licensing: [[:c:Commons:Deletion requests/Fi
Regel 59:
 
===Zuidelijke route===
 
[[Bestand:Engelandvaarders in Viella, eind maart 1944.jpg|thumb|320px|Groep Engelandvaarders<ref>v.l.n.r. Cyril Gips, [[Vic Lemmens]], Bert Holk, Dick Nederlof, [[Sam Timmers Verhoeven]], Pim de Nerée tot Babberich, Klaas Conijn, [[Han Langeler]], Jan Weeve, Rudy Regout, Dolf Mandel</ref> in [[Viella]], eind maart 1944]]
De zuidelijke route ging via België en Frankrijk naar Spanje (sommigen trokken via Frankrijk of Duitsland naar Zwitserland en vandaar naar Spanje). Er wordt gezegd dat deze route veiliger was dan de route over [[het Kanaal]]. Het was veiliger om via de zogenaamde “zuidroute” te gaan en er waren geen speciale spullen nodig zoals boten of iets anders. Het grootste probleem was de grenscontrole. In het begin moesten er speciale papieren worden vervalst maar later kwamen er groepen die mensen over de grens smokkelden. Hier waren ook nadelen bij, zo kon de groep verraden worden door een van de medereizigers. Soms ging het mis wanneer de groep onderling Nederlands sprak in het bijzijn van onbekenden. Een ander probleem was dat sommige mensen geen woord Frans spraken of bijvoorbeeld niet over Frans geld beschikten. Een oplossing voor het gebrek aan de kennis van de Franse taal was die van een jongen die in zijn [[paspoort]] had laten drukken dat hij doof was zodat er geen enkele Fransman tegen hem praatte. Een ander nadeel van de zuidroute was dat het zo lang duurde. Ook als je in Spanje aangekomen was duurde het soms nog maanden om over te vliegen naar Engeland. De kortste tijd was in 5 dagen naar Spanje en in drie maanden naar Engeland. Zo snel ging het echter zelden. Het gemiddelde was een jaar en drie maanden maar het kon ook oplopen tot 2 jaar. Meestal werd er gebruikgemaakt van de trein. Hierbij kwam als probleem dat er veel werd gecontroleerd aan de grens. Er werd hiertegen veel creativiteit uitgeoefend. Er waren mensen die onder zakken aardappels gingen liggen. Anderen gingen in de wielbakken van treinen liggen. Ook waren er mensen die uitstapten bij de grens, langs corrupte douane de grens overstaken en dan weer in de trein stapten. Het moeilijkste punt om Europa door te komen was de grens tussen het bezette deel van Frankrijk en het niet bezette deel. De grens was een rivier en op elke brug stond een Duitse patrouille. Veel mensen zwommen naar [[Vichy-Frankrijk]].