Vulpen: verschil tussen versies

De eerste bronnen over een pen met een inktreservoir dateren uit de [[10e eeuw]], maar het is waarschijnlijk dat pogingen om een vulpen te maken nog van eerdere datum zijn. Het is immers tijdrovend om een pen steeds in de inktpot te dopen. Een van de eerste vulpennen is rond [[953]] in [[Vroeg-islamitisch Egypte|Egypte]] door Al-Mu'izz gemaakt. De eerste voorbeelden van overgebleven vulpennen dateren echter uit de [[18e eeuw]]. De voortgang om een betrouwbare pen te maken was echter moeizaam. Dit kwam doordat de rol die de [[luchtdruk]] speelt in de werking van een vulpen, nog onvoldoende begrepen werd. Daarnaast is inkt een nogal [[corrosie]]ve vloeistof, die veel (kleur)deeltjes bevat die bezinken of de fijne kanaaltjes in de vulpen kunnen verstoppen. Vanaf ongeveer [[1850]] verschenen er steeds meer [[Octrooi|patenten]] en evenzovele vulpennen in de handel. Drie uitvindingen zijn daarbij van het grootste belang: de iridium punt van de pen, harde soorten [[rubber]] en een vrij vloeiende, sneldrogende inkt.

 

Vanaf ongeveer [[1870]] maakten Duncan MacKinnon, een Canadees die in [[New York (stad)|New York]] woonde, en Alonzo T. Cross uit [[Providence (Rhode Island)|Providence]], [[Rhode Island (staat)|Rhode Island]] een pen met een hol schrijftuitje. Deze "stylo's" worden tegenwoordig vooral gebruikt ([[Rotring]]) voor technische tekeningen (de zogenaamde tekenpen). Ze waren aan het eind van de 19e eeuw echter zeer populair om mee te schrijven.