Bonnefantenmuseum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 45337470 van 2A02:A448:E78:0:55F:BDEA:7185:7C7D (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 39:
Met de raketvormige, 28 meter hoge toren aan de [[Maas]] is het Bonnefantenmuseum één van de moderne ''landmarks'' in Maastricht. Ondanks de [[Postmodernisme (architectuur)|postmodernistische]] verschijningsvorm van de toren oogt het museum klassiek. De gevels zijn afgewerkt in rode baksteen, [[trachiet|trachite rosso]] en Ierse hardsteen. De toren is bekleed met zink.
 
Het museum heeft een plattegrond gebaseerd op de hoofdletter E. De middenvleugel met de centrale trap vormt de as van het gebouw. De monumentale trap, met hoge wanden van baksteen, doorsnijdt het gebouw als een lichtstraat van oost naar west. De trap werd ontworpen door [[Aldo Rossi]] en is geïnspireerd door de [[Montagne de Bueren]] in [[Luik (stad)|Luik]].<ref>[http://www.nationalgeographic.nl/fotografie/foto/trap-bonnefantenmuseum-maastricht Trap geïnspireerd door de Montagne de Bueren]</ref> De middenvleugel telt vier verdiepingen, de zijvleugels drie. Op de begane grond bevinden zich de publieksruimten, de museumwinkel, de kunstuitleen en het restaurant ''Ipanema''. De andere verdiepingen zijn ingericht als klassieke tentoonstellingszalen ten behoeve van de permanente collectie en wisselende exposities.
 
Vlak bij de ingang bevindt zich de ''lichttoren'', een telescoopvormige binnentoren, die als het ware het complement vormt van de toren aan de Maas. In beide torens worden grote werken uit de collectie hedendaagse kunst tentoongesteld. Zo was in de 'rakettoren' de ''Walldrawing 801 Spiral'' van [[Sol LeWitt]] regelmatig te zien, en werden in de binnentoren afwisselend de werken ''L'entrée de l'exposition'' van [[Marcel Broodthaers]] en ''De geboorte van Venus'' van [[Luciano Fabro]] geëxposeerd.