Referendum in het Verenigd Koninkrijk over het lidmaatschap van de Europese Unie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Referendum was raadgevend; parlement moet beslissen of het de uitslag ervan volgt |
→Uitslag: parlement moet beslissen |
||
Regel 123:
==Uitslag==
Het referendum is met 51,9 % tegen 48,1% gewonnen door het 'leave'-kamp, wat betekent dat het parlement zal moeten beslissen of het Verenigd Koninkrijk op termijn al dan niet uit de EU zal treden. In totaal stemden 17.410.742 kiezers voor uittreden en 16.141.241 voor blijven. De opkomst was 72,2%.
In drie van de twaalf regio's ([[Londen]], Schotland en Noord-Ierland) kreeg het 'remain'-kamp een meerderheid. In de andere negen regio's kreeg het 'leave'-kamp een meerderheid. In 1975, bij het eerste referendum in het Verenigd Koninkrijk, waren Schotland en Noord-Ierland nog de gebieden met het minste enthousiasme voor Europa. Opvallend waren de grote regionale verschillen in de uitslagen. In [[Lambeth (borough)|Lambeth]] (in Inner-London) stemde 79% voor 'remain', terwijl in [[Boston (district)|Boston]] (aan de Engelse oostkust) zo'n 76% voor 'leave' stemde. Verder valt op dat men eerder voor 'remain' stemde in gebieden aan de randen van het land (Schotland, Noord-Ierland, delen van Wales en Cornwall), in gebieden waar meer hoogopgeleide en rijkere mensen wonen ([[Cambridge (Verenigd Koninkrijk)|Cambridge]]), in de zogenaamde Metropolitan-gebieden (zoals Inner-London) en in studentensteden ([[Newcastle upon Tyne]]). In grote delen van Noord-Engeland, [[Midlands (Engeland)|The Midlands]] en het oosten van Engeland (veelal tot voor kort Labour-gebieden) behaalde het 'leave'-kamp daarentegen een grote overwinning (typisch zo'n 60% tegen 40%).
| |||