Alexander van België: verschil tussen versies

De eerste kinderjaren van de prins werden gekenmerkt door de Tweede Wereldoorlog, de gevangenschap van de koninklijke familie in het kasteel van Laken en de gedwongen deportatie naar Duitsland en Oostenrijk, respectievelijk in 1944 en 1945. Tot [[1944]] verkeerde de jonge Alexander met zijn ouders onder door de [[Nazi-Duitsland|Duitsers]] gevorderd huisarrest. Na de [[D-Day|invasie in Normandië]] werden de koning en zijn gezin verplaatst, eerst naar het [[Saksen (provincie)|Saksische]] [[Hirschstein]], daarna naar [[Strobl]] in [[Oostenrijk]]. Na de bevrijding door Amerikaanse soldaten kon het gezin niet onmiddellijk naar België terugkeren vanwege de [[Koningskwestie]]. Koning Leopold vestigde zich in villa Le Reposoir, nabij Prégny in [[Zwitserland]]. Daar ging de prins ook naar school. In [[1950]] deed koning Leopold troonsafstand en werd Boudewijn de vijfde koning der Belgen. Vanaf dan nam prins Alexander met zijn ouders en broers regelmatig deel aan officiële representaties.

In [[1991]] trouwde hij met [[Léa Wolman]]. Zij werd als Léa Inge Dora geboren te Etterbeek op 2 december 1951 als enige kind van Sigismund Wolman en Lisa Bornstein. Haar ouders waren actief in de vastgoedsector. Zij had toen al twee kinderen uit vorige huwelijken: een dochter, Laetitia Spetschinsky (1976) en een zoon, Renaud Bichara (1983). Bij haar dochter heeft ze een kleinzoon, Charles Albert (2009). Omdat het al vanaf zijn geboorte duidelijk was dat hij niet in aanmerking kwam voor eventuele troonopvolging, gelet op het [[Morganatisch huwelijk|morganatisch]] karakter van het huwelijk van zijn ouders, gesloten zonder ministeriële toestemming, hoefde hij geen toestemming aan koning Boudewijn te vragen, zoals anders zou nodig zijn geweest. Het koppel bleef kinderloos.