Henk Hofland: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
e-waardige aanvulling |
→Biografie: titel cursief conform gebruik op WP:NL |
||
Regel 37:
In de tweede helft van de jaren vijftig richtte Hofland met [[Jan Vrijman (journalist)|Jan Vrijman]] de ''stichting Telmo'' (Television and Motion Pictures) op. Deze stichting produceerde onder meer de documentaire ''Het wonder van Anne Frank'' over het ontstaan van [[Anne Frank|Annes dagboek]], die door de [[VPRO]] op televisie werd uitgezonden. Een belangrijke rol in deze documentaire werd vervuld door [[Otto Frank]], de vader van Anne.
In 1964 werd hij adjunct-hoofdredacteur van het ''Algemeen Handelsblad'' en vier jaar later [[hoofdredactie|hoofdredacteur]]. Zijn vernieuwingen leidden tot een dusdanige teruggang in het abonnementenbestand, dat een fusie met de tot dezelfde uitgever behorende [[Nieuwe Rotterdamsche Courant]] onvermijdelijk was. De fusie was op 1 oktober 1970 een feit en sindsdien moest hij het hoofdredacteurschap delen met drie anderen.
Jarenlang was Hofland bevriend met journalist [[Willem Oltmans]]. Aan die vriendschap kwam in januari 1972 een abrupt einde. Tijdens een feestje bij Oltmans waren naast Hofland en anderen ook [[Sovjet-Unie|Sovjet-diplomaten]] aanwezig. De eveneens aanwezige ''[[De Telegraaf|Telegraaf]]''-journalist [[Peter Zonneveld]] schoot foto's met een verborgen camera en bracht daarmee, gelet op de gespannen [[Koude Oorlog|Oost-West verhoudingen]] van destijds, Oltmans' journalistieke integriteit in diskrediet. Volgens Oltmans zaten de [[Binnenlandse Veiligheidsdienst|inlichtingendiensten]] er achter en had Hofland een aandeel in dat complot omdat hij op het feest Zonneveld aan hem had voorgesteld. De door ''De Telegraaf'' gepubliceerde foto's (waarvoor de krant overigens werd veroordeeld op grond van de [[Autoriteit Persoonsgegevens|Wet op de Privé-sfeer]]) deden veel stof opwaaien en hadden grote gevolgen voor Hofland als hoofdredacteur; in die functie had hij het al moeilijk met een progressieve redactie contra een lezerspubliek dat over het algemeen conservatief was; per 31 januari 1972 werd hij - officieel op eigen verzoek - ontslagen. Hij bleef verbonden aan de krant als televisierecensent. Zijn bijdragen namen gaandeweg weer toe.
| |||