Het motief van Mjölnir als de veroorzaker van bliksem komt voor in heel Noord-Europa, dat wil zeggen bij de [[Kelten]], [[Germanen]], [[Balten]] en [[Slavische volkeren|Slaven]]. Het woord ''Mjölnir'' is bijvoorbeeld verwant met Oudnoords ''myln'' ‘vuur’, [[Welsh (taal)|Welsh]] ''melltenmellt'', ''mellen'' ‘bliksem’, [[Oudpruisisch]] ''mealde'' ‘bliksem’ en [[Russisch]] ''mólnija'' 'bliksem'‘bliksem’. Het [[Lets]] kent het woord ''milna'' 'hamer‘hamer van de dondergod' Perkuns’, wat zowel in vorm als betekenis goed met Mjölnir overeenstemt. Indo-europeanisten gaan er daarom vanuit dat de verschillende woorden teruggaan op één enkele oervorm, namelijk *meld<sup>h</sup>nio''meldʰnio''- of *mld<sup>h</sup>nieh<sub>2</sub>''mldʰnieh₂''-.<ref> [[J.Julius Pokorny]], ''Indogermanisches etymologisches Wörterbuch''., Bern/München: Francke, 1959-1969., Pp. 722.</ref> Dat geldt ook voor de bijbehorende dondergoden, met als onderliggende hypothetische Indo-Europese dondergod [[Perkwunos]].
De naam ''Mjölnir'' is ook [[Volksetymologie|volksetymologisch]] geïnterpreteerd as "vermaler" in de betekenis van 'maalsteen'‘maalsteen’, in die zin dat het datgene waartegen het wordt gekeerd, totaal vergruist.
