Magnetar: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 46.44.175.42 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Madyno |
→Ontstaan: Neutronen sterren wegen hooguit zo'n 3 zonsmassa (Oppenheimer Volkoff limiet), zwaar maar niet extreem. Ze zijn wel extreem dicht. |
||
Regel 3:
== Ontstaan ==
Wanneer een [[supernova]] implodeert tot een neutronenster, neemt zijn magnetische veld enorm in sterkte toe. [[Robert Duncan]] en [[Christopher Thompson]], de auteurs van de magnetar-theorie, berekenden in [[1992]] dat het magnetische veld van een neutronenster, normaal al met een enorme sterkte van zo'n 10<sup>8</sup> [[tesla (eenheid)|tesla]], onder bepaalde omstandigheden nog groter kon worden, tot meer dan 10<sup>11</sup> tesla, een [[biljoen]] keer zo sterk als het [[aardmagnetisch veld]].<ref>[http://www.skyandtelescope.com/astronomy-news/the-brightest-blast/ The brightest blast], Sky & Telescope. De correcte vertaling van "million billion" is "biljard", zie [[korte en lange schaalverdeling]]</ref> Zo'n sterk magnetische neutronenster noemt men een magnetar. Een neutronenster is een van de
In de buitenste lagen van een magnetar, die uit een [[plasma (aggregatietoestand)|plasma]] van zware [[chemisch element|elementen]] (vooral [[iJzer (element)|ijzer]]) bestaan, kunnen spanningen ontstaan die tot "[[sterbeving]]en" leiden. Deze [[seismiek|seismische]] trillingen hebben extreem veel energie, en leiden tot een uitbarsting van röntgen- en gammastralen. Astronomen noemen zo'n object een ''[[Soft Gamma Repeater]]'' (SGR, "zachte gammaherhaler").
|