Zuidelijke Nederlanden: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Slecht voorbeeld: Vesalius stierf in 1564 en de Zuidelijke Nederlanden ontstonden pas in 1581
Regel 5:
 
== Ontstaan==
Op [[6 januari]] [[1579]] werd de [[Unie van Atrecht]] opgericht en op [[17 mei]] [[1579]] werd in de [[abdij van Sint-Vaast]] het [[Traktaat van Atrecht]] getekend, waarbij de gebieden van de unie, [[graafschap Henegouwen]], [[graafschap Artesië]] en [[Frans-Vlaanderen]], zich aan het begin van de [[Tachtigjarige Oorlog]] verzoenden met [[Filips II van Spanje]] en definitief vrede sloten met [[Alexander Farnese]], hertog van Parma, die ze als [[landvoogd]] erkenden. Hun voorbeeld werd in de loop van het jaar door de steden [[Mechelen (stad)|Mechelen]] en [[Nijvel]] in [[hertogdom Brabant]], en [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]], [[Geraardsbergen]], [[BourbourgBoekburg]] en [[Belle (gemeente)|Belle]] in [[graafschap Vlaanderen]] gevolgd. Hiermee werd de scheiding tussen de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|latere Noordelijke Republiek]] en de Zuidelijke Nederlanden ingezet.
 
De Zuidelijke Nederlanden kwamen op zichzelf te staan als gevolg van de afscheiding door de Noordelijke Nederlanden bij de [[Plakkaat van Verlatinghe|Acte van Verlatinghe]] van [[1581]] op [[26 juli]] waarin Filips II van Spanje vervallen van de troon van de [[Lage Landen (staatkunde)|Lage Landen]] werd verklaard. Dit betekende dat de noordelijke provinciën zich feitelijk van de [[Spaanse Nederlanden]] afsplitsten ten opzichte van de Zuidelijke, ook al was het document in [[Willem van Oranje]]'s optiek toen nog voor het geheel van de [[Zeventien Provinciën]] bedoeld.