Depersonalisatie: verschil tussen versies

==GenezingBehandeling==

Personen die aan depersonalisatie lijden ervaren deze toestand vaak als beangstigend. Depersonalisatie is een natuurlijke reactie van het lichaam om zich tegen bedreigingen van buiten af te beschermen. Depersonalisatie treedt dan ook vaak op na een lange tijd van stress. Het lichaam wil zich afsluiten van de negatieve stimuli van buiten af met het gevolg dat de persoon in een onrealistische toestand terechtkomt. De reden waarom mensen soms voor langere tijden in deze staat blijven hangen is omdat deze staat van onrealisme niet wordt begrepen waardoor men er juist angstiger door wordt, met als gevolg dat de depersonalisatie heftiger wordt.<ref>[http://www.anxietynomore.co.uk/depersonalisation_and_derealisation.html anxietynomore.co.uk]</ref> Derealisatie wordt namelijk in stand gehouden door twee elementen: stress en twijfel.<ref>[http://panicend.com/de.html panicend.com]</ref> Wanneer de achterliggende stress en/of de twijfel over de aard van de aandoening weg wordt genomen, is de kans groot dat de klachten verminderen of verdwijnen. De aandoening begrijpen is de sleutel naar detot verlossing ervan.

Een lijder aan derealisatie kan ook baat hebben bij contact met lotgenoten. Het is vaak moeilijk voor een lijder aan derealisatie om de ervaringen onder woorden te brengen. Hij/zij kan gevoelens van isolement ervaren wanneer de voor hem/haar enige "echte" werkelijkheid wordt betreden, waar het een eenzaam bestaan is. Wanneer een lijder aan derealisatie ontdektdoor lotgenoten geconfronteerd wordt met het feit dat hij niet de enige met de ervaringen is, zal hij de ervaringen mindergemakkelijker serieuskunnen nemenrelativeren. Filosofisch gepieker over de ervaringen maakt de aandoening snel erger.{{Bron?}}