Middeleeuwse universiteit: verschil tussen versies

Met de stijgende professionalisering van de maatschappij tijdens de 12e en [[13e eeuw]], groeide echter naast de vraag voor een beter opgeleide geestelijkheid ook de vraag naar beter opgeleide mensen die het ingewikkelder wordende overheidsapparaat moesten bemannen. Ook de toenemende [[Handel (economie)|handel]] vereiste opleidingen in [[administratie]]ve vaardigheden als [[wiskunde|rekenkunde]] en [[Boekhouding|boekhouden]]. Leren werd een essentiële voorwaarde om vooruit te komen in de geestelijke en wereldlijke hiërarchie, en leraren kregen hierdoor langzamerhand steeds meer prestige. Al snel overtrof de vraag naar onderwijs de capaciteit van de kathedraalscholen, die hoofdzakelijk door één leraar, de ''[[scholaster]]'', werden geleid. Bovendien namen de spanningen tussen de studenten van kathedraalscholen en de burgers in kleinere steden toe. Zo migreerden veel kathedraalscholen naar grote steden, zoals [[Parijs]] en [[Bologna (stad)|Bologna]] en ontwikkelden zich tot de eerste universiteiten die niet meer specifiek op de opleiding van de geestelijkheid waren ingesteld, maar ook op de opleiding van andere geïnteresseerden. Het instituut van de universiteit verspreidde zich snel door heel [[Europa (continent)|Europa]] door de steeds toenemende vraag naar goed opgeleiden. Een sterke stimulans was ook dat de aristocratie en rijke kooplieden de universiteiten inmiddels financieel ondersteunden. De [[Oude Universiteit Leuven (1425-1797)|Leuvense universiteit]] (1425) was de eerste in de Nederlanden, die als [[KU Leuven]] trouwens nog steeds actief is.