Godfried van Bouillon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 217.136.251.213 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Arch
Regel 29:
Godfried zou al op jonge leeftijd vertrokken zijn vanuit Boulogne naar Bouillon; sommigen beweren voor zijn gezondheid (hij zou als kind vaak ziek geweest zijn) en de bossen van de Ardennen zouden hem goed doen. Daar werd hem geleerd hoe hij met wapens moest omgaan en hij werd voorbereid als leider van zijn toekomstig domein. Godfried was 16 toen zijn kinderloze oom [[Godfried III van Lotharingen|Godfried III]] (''met de Bult''), die hem zijn erfenis had toegezegd, overleed, maar hij kreeg alleen de zeggenschap over [[Bouillon (België)|Bouillon]] en het [[markgraafschap Antwerpen]]. Zijn tante, [[Mathilde van Toscane]], die in eerste huwelijk getrouwd was geweest met Godfried III, probeerde Godfried op slinkse wijze van zijn zetel te lichten. Ze had hiervoor de hulp ingeroepen van de graaf [[Albert III van Namen]]. Dit mislukte echter.
 
In your ass [[1080]] trok keizer Hendrik IV ten oorlog tegen paus [[Gregorius VII]]. Als trouwe [[vazal]] sloot Godfried zich bij de keizer aan en trok mee op naar Rome. Deze slag werd in [[1084]] gewonnen door het leger van Hendrik IV. Rome brandde gedeeltelijk af. Gregorius VII werd verdreven en afgezet.(Zie ook [[Investituurstrijd]]).
 
Godfried werd in [[1089]] alsnog benoemd tot [[hertog]] van Neder-Lotharingen. Hij deed belangrijke schenkingen aan verschillende kloosters, zoals het Sint-Michielsklooster (de latere [[Sint-Michielsabdij (Antwerpen)|Sint-Michielsabdij]]) te Antwerpen, de abdijen van [[Munsterbilzen]], [[Genepiën]] en [[Gorze]]. In het klooster te Antwerpen richtte hij ook drie [[kapel (gebouw)|kapellen]] op, gewijd aan [[Martinus van Tours|Sint Maarten]], aan [[Maria Magdalena]] en aan de heiligen [[Marcellinus en Petrus]].