Met de cijfers 1 tot en met 9 was echter nog niet alles opgelost, want men kende de ''nul'' niet. 'Nul' was niets, en niemand dacht eraan dat je ook een tekentje voor 'niets' moest maken. Bijna duizend jaar heeft men zonder nul moeten cijferenrekenen, en dat is een heel ingewikkeldetamelijk ondernemingingewikkeld. Toen ontdekten alweer de Indiërs dat jehet pashandig echt kunt gaan rekenen als je hetis 'niets' de vorm geeft, van een kringetje, bijvoorbeeld0, eente 0geven. De Arabieren noemden diedit teken ''sifr'', wat wil zeggen ''leegte'' en waardaarvan is ons woord ''cijfer'' van is afgeleid. Zo ontstond in het jaar 400 onze manier van tellen die draaide rond het basisgetal 10., Metmet degetallen leegtevolgens (nul) ontstond ook de mogelijkheid om via een positie de waarde van een getal aan te geven. Zo betekent 201 tweehonderd en 1. Door de positie van de nul wordthet ons duidelijknu dat de twee op de positie van dezo honderdtallenbekende staat[[positiestelsel]].
