Geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 129:
Na tweemaal te zijn [[Excommunicatie|geëxcommuniceerd]] vertrok Frederik II op [[Zesde Kruistocht| kruistocht]]. Door zijn band met [[Sicilië]] was hij gefascineerd door de Islamitische cultuur (zie [[Arabisch-Normandische kunststijl]]) en had hij geen zin in een directe oorlog. De onderhandelingen tussen de Keizer en [[Al-Kamil]] zijn legendarisch. Het liep uit op een compromis, het in stand houden van het verdrag tussen Richard I en Saladin, de moslims hielden Jeruzalem onder hun hoede en de christenen kregen de vrije doortocht naar hun heilige bedevaartplaatsen. Beide partijen waren tevreden en Frederik keerde weer huiswaarts.
===Inname van Jeruzalem ===
De zoon Al-Kamil, [[As-Salih Ayyub]] moest vechten om zijn plaats en omringde zich met huurlingen. Om hen te betalen liet hij hen plunderen. Een van die groepen, de [[Chorasmiden]] liet hij vrij Jeruzalem, stad van de Christenen, te brandschatten. Wat later vond de desastreuze [[Slag bij La Forbie]] plaats, onder leiding van [[Baibars]], de toekomstige sultan van Egypte.
Het [[Beleg van Jeruzalem (1244)]] en de slag bij La Forbie zullen de aanleiding zijn voor de [[Zevende Kruistocht]].
==Mongolen==
| |||