Geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 115:
[[Zengi]] en zijn zoon [[Nur ad-Din]] verenigden de verschillende staatjes in de Levant en hielden [[Kruisvaardersstaten]] in een wurggreep. Het [[beleg van Edessa]] in 1144, zal leiden tot de [[Tweede Kruistocht]]. [[Kruisvaardersinvasie van Egypte|Strijd om Egypte]]; de opvolgingskwestie in het kalifaat van de Fatimiden, bracht met zich mee dat de ene partij hulp vroeg aan de kruisvaarders en de andere partij aan Nur ad-Din. In 1169 veroverde generaal [[Shirkuh]] in dienst van Nur ad-Din, Egypte.
 
== Ajjoebiden ==
In [[1187]] veroverde de [[Koerden|Koerdische]] leider [[Saladin]] Jeruzalem op de kruisvaarders. In tegenstelling tot de kruisvaarders 88 jaar eerder, spaarde hij de levens van de inwoners. Hierna werden nog verschillende kruistochten georganiseerd, maar geen daarvan waren van grote invloed op het Midden-Oosten.
Kort na zijn overwinning stierf Shirkuh en kreeg zijn neef [[Saladin]] de titel van [[Vizier (functie)|vizier van Egypte]] van [[al-Adid]], kalief van de Fatimiden. Toen al-Adid in 1171 stierf, nam Saladin de titel van sultan en stichtte de dynastie van de [[Ajjoebiden]]. In [[1172]] versloeg Saladin de laatste kalief van de [[Fatimiden]]. Toen Nur ad-Din in [[1174]] stierf, riep Saladin een oorlog uit tegen diens zoon [[As-Salih Ismail al-Malik]] en veroverde Damascus. Ismail vluchtte naar [[Aleppo (stad)|Aleppo]], waar hij weerstand bleef bieden aan Saladin, totdat Ismail vermoord werd in [[1181]]. Hierna veroverde Saladin het grootste deel van het binnenland van Syrië.
 
Nu nog het probleem van de Kruisvaardersstaten. Saladin maakte gretig gebruik van de opvolgingskwestie na de dood van [[Boudewijn IV van Jeruzalem]] en de exploten van de [[vrijbuiter]], [[Reinoud van Châtillon]], die [[Kerak (stad)|caravaanroutes]] plunderde. In 1187 versloeg hij het ridderleger in een slag bij de [[Slag bij Hattin|Horens van Hattin]] en veroverde [[Beleg van Jeruzalem (1187)|Jeruzalem]].
 
=== Derde kruistocht ===
Bij het horen van het nieuws van de val van Jeruzalem, viel [[Paus Urbanus III]] ter plekke dood. Zijn opvolger [[Paus Clemens III]] slaagde erin de groten van de Westerse wereld samen te brengen voor een [[derde kruistocht]]. [[Keizer Frederik I Barbarossa]] leidde een enorm leger door Anatolië, maar verdronk voordat hij het Heilige Land bereikte.
 
De flamboyante [[Richard I van Engeland|Richard Leeuwenhart]] zal uiteindelijk de held worden van de campagne. Hij veroverde [[Beleg van Akko (1189-1191)|Akko]], het nieuwe [[Koninkrijk Jeruzalem]] en sloot op 2 september 1192 een verdrag met Saladin waarin stond dat Jeruzalem onder controle van de moslims zou blijven, maar het stond ook ongewapende christelijke pelgrims en kooplieden toe de stad te bezoeken. Richard vertrok uit het Heilige Land op 9 oktober.
 
==Mongolen==