Zuiderzeevereeniging: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k {{{te meer daar}}} => {{{temeer daar}}} (n.a.v. Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck) Help mee!, replaced: te meer daar → temeer daar met AWB |
k →De Zuiderzeevereeniging: {{{te meer daar}}} => {{{temeer daar}}} (n.a.v. Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck) Help mee!, replaced: Te meer daar → Temeer daar met AWB |
||
Regel 25:
Zo zwaar beschadigd dat de concessiehouder, Jonkheer Teding van Berkhout, toevallig de zwager van Jacob van der Toorn, de regering in [[1887]] om financiële steun vraagt. Iets dat door de Tweede Kamer wordt afgewezen, waarna (om de destijds gebruikelijke "onder onsjes" nog wat aanschouwelijker te maken) een drietal zakenlieden, onder aanvoering van Van der Houven van Oordt, de concessie overnemen. Zonder succes overigens, want pas later zal de voor dergelijke dijkaanleg uiterst geschikte keileem op grote schaal op de bodem van de Zuiderzee worden aangetroffen. Kortom, de beperking waartoe de ingenieurs adviseren is zo dom nog niet, temeer daar de dan al jaren woedende landbouwcrisis de roep om landbouwgronden aanzienlijk tempert.
Hoewel deze beperking van de doelstelling van de Zuiderzeevereeniging bij enkelen nog wel weerstand oproept, lukt het Lely, die vanaf oktober 1887 de leiding over het Technisch Bureau op zich neemt, de belangrijkste bestuursleden snel van de juistheid van deze planbeperking te overtuigen.
Daarna gaat het snel: Voordrachten die gehouden worden voor de ingenieursvereniging, klinkende resultaten van deskundig grondmonsteronderzoek te Wageningen, minder onderhoud aan de Zuiderzeedijken en een oplosbaar gebleken afwateringsprobleem voor de omliggende polders en rivieren, doen hun werk.
|