Hideki Tojo: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Minister van Oorlog: link |
→Minister van Oorlog: link |
||
Regel 98:
In Europa had Hitler op dat moment alles onder controle en was bezig plannen te maken voor een verrassingsaanval tegen [[Operatie Barbarossa|Rusland]]. Samen met Japan en Italië werd in 1941 de [[drievoudige alliantie]] getekend. Hitler was ervan overtuigd dat Rusland snel veroverd zou zijn en dit gevoel werd volledig geloofd door Tōjō. Hij begon het leger klaar te stomen voor de oorlog en beval de aanzet tot een volledige bewapening van Japan. Vooral het Kanto-leger in China werd in opperste staat van paraatheid gebracht. Japan's invloedssfeer in die periode werd nu snel uitgebreid en al snel reikte die tot het noorden van [[Frans Indo-China]]. Enige tijd later bezette Japan volledig [[Indo-China]] en hadden ze een perfecte uitvalsbasis voor hun luchtmacht en marine. De beslissing om Indo-China te bezetten werd genomen door Tōjō en andere ministers en verantwoordelijken. Dit besluit was duidelijk verbonden met het idee dat als er verzet kwam men desnoods de oorlog aan Amerika en Groot-Brittannië zou verklaren.
Overal in Japan begon men zich voor te bereiden op de grote oorlog. Verschillende verkenningsschepen en vliegtuigen namen poolshoogte van de militaire situatie in Amerika zoals koerswijzigingen van de Amerikaanse vloot of de toestand rond [[Hawaï]], waar de Amerikaanse vloot zich had verzameld. De verovering van Indo-China bleef niet zonder gevolgen, vlak na de landing van Japanse troepen in Indo-China kondigden de VS, Groot-Brittannië en Nederland een [[embargo|handelsembargo]] op tegen Japan. De ergste klap voor Japan kwam kort erna, de VS stopte de uitvoer van [[aardolie]] naar Japan. Dit zorgde ervoor dat Japan na enkele maanden met een tekort aan olie zou komen te zitten en dus er moest snel een plan bedacht worden. Dit plan was het veroveren van de olievelden van [[Nederlands-Indië]].
Dit zou waarschijnlijk leiden tot oorlog met Amerika, premier Konoe kreeg nog wel tijd tot oktober om te onderhandelen met de VS over een eventueel vredesakkoord. Omdat vorige onderhandelingen niet echt effectief waren, stelde Konoe uiteindelijk een onderling gesprek met President [[Roosevelt]] voor. Hevig verzet op dit idee kwam er niet hoewel Hideki hier niet tevreden mee was. De reden hiervoor was dat Duitsland deze onderhandelingen misschien als een belediging zou kunnen opvatten. Hij hield een eventueel gesprek echter niet tegen, maar de hoop van Konoe bleek verloren moeite, Amerika wou eerst garanties dat de Japanners zouden toegeven en weigerden dus een rechtstreeks gesprek. Uiteindelijk werden Konoe, Sugiyama en Nagano (永野) bij de keizer geroepen die zich afvroeg wanneer de geplande verdere verovering zou plaatsvinden.
| |||