Anjerrevolutie: verschil tussen versies

Op [[24 april]] [[1974]] om 22.00 uur begeeftbegaf majoor [[Otelo Saraiva de Carvalho]] zich met enkele andere officieren naar de kazerne van het eerste regiment genie (RE1) te [[Pontinha]], een voorstadje van Lissabon. Daar iswas enkele dagen ervoor een geheim hoofdkwartier geïnstalleerd van waaruit de staatsgreep gecoördineerd zou worden. De coupplegers beschikkenbeschikten er ook over een daags daarvoor speciaal geïnstalleerde verbinding met de EPTm ([[Escola Prática de Transmissões]]). Dankzij deze verbinding en de medewerking van de commandant wordenwerden hier de radio- en telefoonverbindingen van het ministerie van defensie, de generale staf, GNR (Guarda Nacional Republicana), PSP (Polícia de Segurança Pública), DGS (Direcção-Geral de Segurança) en LP (Legião Portuguesa) afgeluisterd. Otelo De Carvalho heeft de ganse coup voorbereid, en zalzou ook de operaties leiden. <ref>[http://www.publico.pt/multimedia/fotogaleria/caderno-de-apontamentos-de-otelo-332421 Notities in schrift van Otelo in: Portugese krant Publico]</ref> Vitor Alves blijftbleef meer op de achtergrond: hij onderhoudt de contacten met de andere onderdelen van de strijdkrachten (marine en luchtmacht) en zalzou het politieke luik van de actie coördineren. Op 25 april lostloste hij dan ook, vanaf 16 uur, Otelo de Carvalho af op het hoofdkwartier in Pontinha. Vasco Lourenço speeltspeelde geen rol bij de coup, hij verblijftverbleef op de Azoren en zalzou pas op 30 april terugkeren naar Portugal.

Die avond om 22.55u zendtzond het radiostation ''Emissores Associados de Lisboa'' het lied ''E Depois do Adeus'' (''Sinds het Afscheid'') van [[Paulo de Carvalho]] uit, waarmee Portugal een paar weken eerder, op [[6 april]] [[1974]], deelgenomen heeft aan het [[Eurovisiesongfestival]] en als laatste was geëindigd. Deze zender heefthad slechts een bereik van 100-150 km rond [[Lissabon]], maar geeftgaf alvast in het centrum van het land het afgesproken signaal voor de opstandige officieren en soldaten om posities in te nemen. Even later, op [[25 april]] om 00.20u, bevestigtbevestigde uitzending van het lied ''[[Grândola, Vila Morena]]'' (''Grândola, bruine stad'') van de progressieve zanger [[José Afonso|Zeca Afonso]] dat de operaties begonnen zijnwaren en de strategische punten in heel het land moeten bezetmoesten worden bezet (vanaf 03.00u). Hiervoor makenmaakten de coupplegers gebruik van het radiostation [[Radio Renascença]], eigendom van de Portugese bisschoppenconferentie, dat ook op de korte golf (6155 kHz) uitzendtuitzond, zodat het nu niet alleen in heel Portugal, maar ook in de overzeese gebiedsdelen van Portugal beluisterd kankon worden. Nu wetenwisten de opstandige legereenheden dat de coup definitief begonnen iswas en er geen weg terug iswas. Andere militaire onderdelen sluitensloten zich in de loop van de volgende uren bij de opstand aan. Om 04.20u wordtwerd op de zender ''Rádio Clube Português'' een eerste communiqué van de MFA omgeroepen. Dit alles gebeurtgebeurde zonder dat een schot iswas gelost.

[[Marcello Caetano|Caetano]] zoektzocht een schuilplaats in het kantoor van de militaire politie in de ''Largo do Carmo'' in Lissabon, dat later omsingeld wordtwerd door de MFA. Daar wordtwerd hij onder druk gezet om de macht over te dragen aan Generaal de Spínola, die zich inmiddels aan de zijde van de MFA geschaard heefthad. Zowel Eerste Minister Caetano als President [[Américo Tomás]] met andere ministers vertrekkenvertrokken naar [[Madeira (eiland)|Madeira]] en gaangingen daarna in [[ballingschap]] naar [[Brazilië]]. De eerste blijftzou er voor de rest van zijn leven blijven, hij sterft in [[1980]], de laatste keertkeerde in [[1980]] naar Portugal terug.

Tijdens de revolutie vallenviellen 4vier doden in Lissabon, wanneertoen leden van de algemene veiligheidsdirectoraten ofwel ''politieke politie'' (DGS) op een groep demonstranten aan de poort van hun kantoor schietenschoten. AlsToen mensen in de straten naar de opstandige soldaten toestappentoestapten, begintbegon iemand rode [[anjer]]s uit te delen aan de militairen, die ze in de loop van hun [[geweer]] stekenstaken. Zo zou de Anjerrevolutie aan zijn naam zijn gekomen, maar er bestaan meer versies,: een andere is dat een soldaat een bloemenhandelaar opmerktopmerkte, met bloemen op weg naar de opening van een hotel. Hij steektstak daarvan een rode anjer voorop in zijn wapen, waarop collega's zijn voorbeeld volgden.