Zwembad: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 88.159.200.220 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Waldo79
k twee woorden
Regel 73:
Chloor kan op verschillende manieren aan het water worden toegevoegd: als [[Gas (natuurkunde)|gas]] of als [[vloeistof]]. Zodra het chloor aan het water is toegevoegd, gaat het een reactie aan met de in het water aanwezige verontreinigingen zoals huidschilfers, ureum en transpiratievocht. Chloor dat een verbinding is aangegaan met deze stoffen wordt ''gebonden chloor'' genoemd. De bovengrens hiervan is 0,50 mg/l. Het gebonden chloor, bestaande uit onder andere chlooramines (mono, di- en trichlooramine), is de veroorzaker van de penetrante "chloorlucht" die men rond baden soms ruikt en die genoemde irritaties kan veroorzaken. De hoeveelheid chloor die jaarlijks in Nederlandse zwembaden wordt verbruikt, bedraagt ongeveer 1500 tot 1800 [[ton (massa)|ton]]. Verlaging van het chloorgehalte in zwembaden tot beneden de aangegeven normen is ongewenst en ongeoorloofd in verband met de kans op verspreiding van [[infectieziekte]]n.
 
Desinfectie met chloor komt altijd bovenopboven op de filtratie met [[actieve kool|actieve-kool]] en/of [[zandfilter]]s, waarvoor ook gedetailleerde voorschriften bestaan. Chloor wordt tegenwoordig veelal ter plaatse uit zout bereid door middel van [[zoutelektrolyse]]. Voordeel hiervan is dat er minder chloortransporten over de openbare weg nodig zijn. Tegenwoordig (2003) wordt ook steeds vaker ozon- of UV-behandeling bij binnenkomst van het water toegepast, waardoor later in het proces minder chemie nodig is. De twee laatste behandelingsmethodes werken bovendien preventief tegen het optreden van Legionella.
 
== Legionella ==