Rilaklooster: verschil tussen versies

Het ''klooster met de zebrahuid'' werd gesticht door de volgelingen van [[Ivan Rilski]], later [[Johannes van Rila]] geheten. Deze kluizenaar ruilde in de 10e eeuw het kloosterleven in [[Rouen]] in voor het onherbergzame Rilagebergte. Er vormde zich rond Johannes een gemeenschap van monniken rond Johannes, die na zijn dood op 18 augustus [[946]] het klooster stichtte. Al snel werd Johannes van Rila een alom erkende heilige binnen de Bulgaarse orthodoxie. Zijn graf in het klooster is al eeuwenlang een bedevaartsoord voor duizenden [[pelgrim]]s. In [[1833]] werd het complex door brand verwoest en herbouwd. Sinds [[1961]] is het een nationaal museum. In [[1983]] werd het opgenomen op de [[Werelderfgoedlijst]] van de [[UNESCO]].

Het museum van het klooster herbergt een schat aan geschenken die in de loop van de eeuwen door pelgrims meegenomenmeegebracht werden. Bijzonder is een kruis van houtsnijwerk, bestaande uit 1500 [[Bijbel (christendom)|Bijbelse]] figuren en 140 miniaturen van Bijbelse scènes.