Tjasker: verschil tussen versies

Een tjasker heeft geen [[kam (molenwiel)|kamwielen]] in tegenstelling tot 'normale' molens. Op de as waar de [[gevlucht|wieken]] doorheen steken, zit achteraan een [[Tonmolen (wateropvoerwerktuig)|tonmolen]]. Dit is een klein soort [[vijzel (waterschroef)|vijzel]] met een betimmering eromheen. Door molenkenners wordt gesteld dat de enige overeenkomst tussen de tjasker en ''alle'' andere windmolentypen het bezit van een wiekenkruis is.{{Bron?||2011|03|24}} Het wiekenkruis kan oudhollands of dwarsgetuigd zijn.

 

 

De tjasker raakte in verval in [[1930-1939|jaren dertig]]. Hij kon de concurrentiestrijd met de metalen [[windmotor]] niet volhouden. In 1935 werd de voorlopig laatste tjasker in gebruik genomen in het Friese [[Steggerda]]. In de [[1960-1969|jaren zestig]] heeft de bekende tjaskerbouwer [[Roelof Dijksma]] opnieuw enkele tjaskers gebouwd. In 1963 bouwde hij in opdracht van [[Staatsbosbeheer]] er een in het natuurreservaat [[De Weerribben]] voor de bevloeiing van [[rietland]]. De nieuwe inzichten met betrekking tot natuur- en milieubehoud luidde de bescheiden renaissance van de tjasker in; sinds 1963 is het toen overgebleven bestand van drie molens uitgebreid naar vijftien.