Theo van Wijngaarden: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Zijn handel: aanv |
|||
Regel 14:
Als restaurateur specialiseerde hij zich in het kopen van oude vervuilde schilderijen. Na een grondige schoonmaakbeurt verkocht hij de schilderijen, soms door hem voorzien van een bekende signatuur. Van Wijngaarden had rond 1900 al contact met de weinig scrupuleuze kunsthandelaar [[Leo Nardus]] en met handelaars in Londen en Berlijn.
Wat hem eigenlijk ontbrak was topkwaliteit, en dat probleem werd frauduleus opgelost toen hij [[Han van Meegeren]] ontmoette. Via [[Joseph Duveen]], een Britse handelaar in oude meesters die ook een groot kantoor in New York had, vonden schilderijen van Van Meegeren hun weg naar Amerikaanse verzamelaars. Het Lachend Meisje en de Kantenklosser werden door Van Wijngaarden aan Duveen verkocht, die ze doorverkocht aan Andrew Mellon, een bankier uit [[Pittsburgh]] en een bekende Amerikaanse kunstverzamelaar. Beide schilderijen zijn waarschijnlijk door Van Meegeren gemaakt<ref> Van Wijngaarden verkoopt aan Duveen [http://www.artknowledgenews.com/Han_van_Meegeren.html]</ref>. Het Lachend Meisje hangt nu in de [[National Gallery of Art|National Gallery]] in Washington. Het schilderij werd aan het museum geschonken door Mellon, Jarenlang werd gedacht dat dit een Vermeer was, sinds 1995 wordt het toegeschreven aan Van Wijngaarden<ref> Lachend Meisje [http://www.essentialvermeer.com/delft_school_fakes/erroneously_attributed_vermeers_one.html]</ref>. De tekst bij het schilderij is echter niet aangepast.
== Publicatie ==
| |||