Late oudheid: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!, replaced: er in slaagde → erin slaagde met AWB |
k Link naar doorverwijspagina Eunapius gewijzigd in Eunapius (historicus) met DisamAssist. |
||
Regel 45:
De bronnenschat van de late oudheid is de beste van de gehele [[oudheid]], met name op basis van de rijke „monumentale“ bronnen. We beschikken niet over een doorlopende historiografie. Met name in de vijfde eeuw laten die bronnen ons vaak in de steek. Hieronder worden slechts een paar bekendere voorbeelden genoemd; kijk voor dit onderdeel ook bij het onderdeel [[#Socio-culturele basis|socio-culturele basis]].<ref>{{Aut|A.H.M. Jones}}, ''Later Roman Empire'' gaat relatief gedetailleerd op de bronnen in. Daarnaast kan men de bronvermeldingen van de in de bibliografie vermelden werken raadplegen, bijvoorbeeld Demandts handboek.</ref>
De belangrijkste bron, in Latijn geschreven, dateert uit de 4e eeuw en is van [[Ammianus Marcellinus]]. Ook zijn de in de Griekse taal geschreven werken van [[Procopius van Caesarea]] (6e eeuw) een belangrijke bron voor de late oudheid. Beiden konden zich op basis van hun werken meten met de „klassieke auteurs“. Daarnaast zijn onder andere de profane geschiedeniswerken van [[Jordanes]], [[Agathias Scholastikos]], [[Theophylactus Simocatta]] en [[Gregorius van Tours]] overgeleverd. Nuttig, maar eveneens problematisch, zijn ook de overgeleverde boeken van de "nieuwe geschiedenis" van [[Zosimus]]. Jordanes en anderen baseerden zich onder meer op de boeken van [[Priscus van Panium|Priscus]] uit Panium in [[Thracië]], wiens werk zelf ook slechts fragmentarisch is overgeleverd. Ook de fragmenten uit de werken van [[Eunapius (historicus)|Eunapius van Sardes]], [[Olympiodorus van Thebe]] en [[Menander Protector]] zijn van belang. De zogenaamde ''Epitome'', dit is een korte samenvatting van een ouder geschiedwerk, was in de late oudheid al zeer geliefd (zie bijvoorbeeld [[Aurelius Victor]], [[Epitome de Caesaribus]] en [[Eutropius (historicus)|Eutropius]]).
Daar komen in de late oudheid nog een aantal [[Kerkgeschiedenis (Literatuur)|kerkgeschiedenissen]] bij, die van groter en kleiner belang zijn en deels uitvoerig over de politieke geschiedenis uitkomst bieden. De belangrijkste is van de hand van [[Eusebius van Caesarea]], die de „Vader van de Kerkgeschiedenis“ is. Daarnaast zijn nog de kerkgeschiedenissen van [[Theodoretus van Cyrrhus]], [[Socrates Scholasticus]], [[Sozomenus]], [[Evagrius Scholasticus]], [[Johannes van Efeze]] evenals het (slechts in delen bewaard gebleven) werk van [[Philostorgios]] vermeldenswaard. Tevens zijn de werken van [[Ambrosius van Milaan|Ambrosius]] en [[Augustinus van Hippo|Augustinus]] waardevol.
| |||