Versie van 1 feb 2016 14:25 bewerken De Wikischim (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades, Terugdraaiers 161.635 bewerkingen k red.; cf . dit advies http://ans.ruhosting.nl/e-ans/05/08/06/body.html, punt 2. Andere bronnen stellen eveneens dat "wier" alleen maar naar personen kan verwijzen ← Oudere bewerking		Versie van 3 mei 2016 10:45 bewerken ongedaan maken De Wikischim (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades, Terugdraaiers 161.635 bewerkingen Versie 45904687 van De Wikischim (overleg) ongedaan gemaakt. Eigen bewerking teurggedraaid; "wier" is hier niet fout, wat er nu stodn was nogal archaïsch Nieuwere bewerking →
Regel 4: De erkenning van de ene staat door de andere, is een [[eenzijdige rechtshandeling]] van die andere staat, die daarmee te kennen geeft dat hij de nieuw erkende staat als lid van het internationale statensysteem aanvaardt en alle gevolgen van die erkenning wil accepteren.<ref>Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): ''Grondlijnen van internationaal recht'', Intersentia, Antwerpen enz., blz. 201.</ref> ~~Het erkennen~~Erkenning van staten is een politiek gebeuren dat vaak onderdeel is van een brede buitenlandse politiek. Het is geen enkele staat verplicht om een andere staat te erkennen: erkennen is een [[discretionaire bevoegdheid]]. Wel is het staten verboden om een nieuwe staat te erkennen als die nieuwe staat zich via onrechtmatig geweld van een andere staat heeft weten los te worstelen(Stimson-doctrine).<ref>Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): ''ibid.'', blz. 202.</ref> Gewoonlijk besluit een staat zelf om een andere staat te erkennen. Staten kunnen echter ook gezamenlijk een nieuweling erkennen. Zo besluiten lidstaten van de [[Europese Unie]] doorgaans gezamenlijk om een nieuw lid te erkennen; voor het laatst gebeurde dit met [[Montenegro]] (juni 2006). Soms stellen staten voorwaarden alvorens zij een staat erkennen. Een voorbeeld is wederom de Europese Unie: de lidstaten eisen meestal onder meer een democratische staatsinrichting en een ondertekening van het [[Handvest van de Verenigde Naties]].<ref name="erkenningswijze">Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): ''ibid.'', blz. 206.</ref> Regel 21: ==Erkenning van regeringen== Doorgaans erkent een staat impliciet of expliciet de heersende regering van een andere staat als de regering van die staat. Veel landen, waaronder ~~ook~~ [[Nederland]] en [[België]], doen meestal niet aan het erkennen van regeringen. Sommige landen doen dat echter wel, waaronder de [[Verenigde Staten]] en het [[Verenigd Koninkrijk]]. Zij kunnen derhalve (om politieke redenen) een nieuwe regering erkennen en daarmee een regimewisseling steunen of afkeuren. Een erkenning van een nieuwe regering is altijd herroepbaar.<ref>Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): ''ibid.'', blz. 206-207.</ref> ==Erkenning van oorlogsvoering== De erkenning van de staat van oorlog tussen twee of meer staten is tegenwoordig in onbruik geraakt, aangezien het door het [[Handvest van de Verenigde Naties]] verboden is om oorlog te voeren. Wel kan een oorlogsvoering van opstandelingen erkend worden, indien het gaat om een internationaal gewapend conflict waarbij een opstandelingenbeweging een effectieve controle uitoefent over een zeker grondgebied. ~~Het~~De ~~erkennen~~erkenning van deze situatie kan gedaan worden door de regering ~~welker~~wier grondgebied gedeeltelijk door opstandelingen is bezet. In een dergelijke situatie is het internationaal humanitair recht van toepassing geworden, en niet langer het intern strafrecht. Wanneer een derde staat de oorlogsvoering van opstandelingen erkent, moet hij oppassen dat dit niet gezien wordt als een inmenging in interne aangelegenheden en moet hij een neutrale houding aannemen.<ref>Marc Bossuyt en Jan Wouters (2005): ''ibid.'', blz. 208.</ref> ==Erkenning van nationale bevrijdingsbewegingen==

Erkenning (internationaal recht): verschil tussen versies