Wikipedia

Slag om de Musa Dagh: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
Nieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
Circa 60 gezinnen gaven gehoor aan de Turkse order en vertrokken. Van hen werd nooit meer iets gehoord.
 
De Ottomaanse troepen, die zowel numeriek als in materieel opzicht in het voordeel waren, vielen het geïmproviseerde fort herhaaldelijk aan, maar steeds wisten de Armeniërs de aanval succesvol af te slaan. Tenslotte besloten de Turken de Armeniërs uit te hongeren. De tijd verstreek en met het slinken van de voedselvoorraden werd een ontsnappingsplan steeds urgenter. De belegerde Armeniërs stuurden een informant naar de Amerikaanse consul in [[Aleppo (stad)|Aleppo]], maar deze kwam nooit aan. Een paar Armeniërs zwommen naar de noordelijk gelegen haven [[İskenderun (stad)|AlexandrettAlexandretta]]a om daar vergeefs naar geallieerde oorlogsschepen te zoeken. Tenslotte werden op 2 september permanent twee mannen opgesteld, die naar elk passerend schip konden zwemmen in een poging hulp te vragen. Tegelijkertijd werden grote spandoeken tussen bomen gespannen met het rode kruis en de Engelstalige tekst: ''Christenen in nood: help''. Dagen verstreken en een nieuwe Turkse aanval werd afgeslagen, totdat op 12 september het Franse schippantserdekschip ''GuicherGuichen'' verscheen. Een zwemmer wist het schip te bereiken en de admiraal waarschuwde vervolgens het [[vlaggenschip]] de ''Jeanne d'Arc'', dat in de buurt lag. Samen met andere schepen was de ''Jeanne d'Arc'' snel ter plaatse. Na de evacuatie brachten de schepen de Armeense bevolking naar [[Port Saïd]], waar men in een vluchtelingenkamp werd ondergebracht.<ref>http://www.hyeetch.nareg.com.au/genocide/musa_p1.html</ref>
 
Na de Eerste Wereldoorlog keerde de bevolking terug naar hun dorpen, die nu deel uitmaakten van het [[Frans Mandaat Syrië]]. Na rellen tussen Turken en Arabieren werd in 1938 de [[Republiek Hatay]] uitgeroepen, gevolgd door een Turkse annexatie in 1939. De Armeniërs werden samen met andere christelijke minderheden en [[Alevitisme|Alevieten]] opnieuw verjaagd en vestigden zich tenslotte in [[Anjar]] nabij de [[Bekavallei]] in [[Libanon]]. Van de duizenden Armeense dorpen die Turkije ooit rijk was, bleef alleen Vakıflı over.<ref>http://armenianweekly.com/2012/12/02/the-exodus-of-musa-dagh-armenians-from-the-sanjak-of-alexandretta-to-anjar-lebanon/</ref>
Regel 24:
==Afbeeldingen==
<gallery>
File:Musa dagh French warship.png|HetDe Franse schipkruiser Guicher''Guichen''
File:Refugies_armeniens_du_Mont_Moise_sur_une_barque_francaise_1915.jpg|Evacuërende Armeniërs van de Musa Dagh
File:Refugies arméniens du Musa Dagh sur un croiseur francais en 1915.jpg|Vluchtelingen van de Musa Dagh op één van de Franse schepen (september 1915).
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_om_de_Musa_Dagh"