Eerste Carlistenoorlog: verschil tussen versies

[[AfbeeldingBestand:Carlos Maria Isidro.jpg|thumb|right|Don Carlos (V)]]

De oorlog was lang en soms wreed. De carlisten behaalden belangrijke overwinningen in het noorden, waar ze geleid werden door de briljante generaal [[Tomás de Zumalacárregui]]. Tegen zijn adviseurs in besloot Carlos om [[Bilbao]] aan te vallen, dat verdedigd werd door de Britse vloot. Carlos dacht dat als een belangrijke stad als [[Bilbao]] in zijn handen viel, de Pruisische of Russische tsaristische banken hem geld zouden geven om de oorlog te winnen. Geld was immers ééneen van de grote problemen van Carlos. De grote Europese machten steunden namelijk de legers van [[Isabella II van Spanje|Isabella]].

Tijdens het beleg werd generaal [[Tomás de Zumalacárregui]] geraakt door een verdwaalde kogel. De wond was niet ernstig, maar genas niet goed en uiteindelijk stierf de generaal op [[25 juni]] [[1835]]. In het oosten slaagde er in de [[Carlisme|Carlistische]] generaal [[Ramón Cabrera]] erin het initiatief te behouden, maar zijn manschappen waren te klein in aantal om een beslissende overwinning te behalen.

In [[1837]] begonnen de carlisten met een offensief dat de naam [[Koninklijke Expeditie]] kreeg. Ze slaagden er inerin om aan de poorten van Madrid te komen, maar moesten toen terugtrekken.