Ptolemaeus I Soter: verschil tussen versies

== [[Diadochen|Diadochos]] ==

In juni [[323 v.Chr.]] overleed Alexander de Grote in [[Babylon (Babel)|Babylon]]. Zijn wettige erfgenamen waren zijn zwakzinnige halfbroer, [[Philippos III van Macedonië|Philippos Arrhidaios]], en zijn op dat moment nog ongeboren zoon, [[Alexander IV van Macedonië|Alexander IV]]. Er stond dus geen capabele erfgenaam klaar en [[Perdikkas (diadoch)|Perdikkas]], een van Alexander de Grotes naaste medewerkers, trad daarom op als regent. En 'voorlopig' zouden dan de voormalige generaals van Alexander ieder een deel van het rijk besturen. Ptolemaeus kreeg de satrapie (provincie) Egypte toegewezen. Hij moest er samenwerken met de nog door Alexander aangestelde gouverneur [[Cleomenes van Naukratis]]. Al snel schakelde Ptolemaios hem uit, teneinde de provincie alleen te kunnen besturen. In [[322 v.Chr.]] kaapte hij in [[Damascus]] het konvooi dat Alexanders lijk vervoerde en hij liet het in Memphis begraven met een grootse plechtigheid. Later kreeg Alexander een monumentaal graf in de nieuwe hoofdstad [[Alexandrië]]. De symbolische waarde van het bezit van het lichaam van de voorganger was enorm. Rond deze tijd nam Ptolemaeus ook allerlei maatregelen om zijn militaire macht uit te bouwen: hij bracht een eigen leger op de been, hij wist [[Cyrene (stad)|Cyrene]] (ten westen van Egypte) onder zijn gezag te krijgen en hij sloot verdragen met verschillende stadskoningen in [[Cyprus]]. Op deze manier bouwde hij een persoonlijke machtsbasis uit in Egypte, wat niet noodzakelijk wil zeggen dat hij het gebied van het Alexanderrijk wilde afscheuren.