Standerdmolen: verschil tussen versies

De '''standerdmolen''' of '''standaardmolen''', in West- en Oost-Vlaanderen '''staakmolen''' genoemd en in Limburg '''kas(t)molen''' is het oudste houten type [[windmolen]] in de [[Lage Landen (staatkunde)|Lage Landen]]. De naam is ontleend aan de standerd of staak, een rechtop staande ongeveer 60–80 cm dikke stam met een zogeheten stormpen. De molenkast rust voor het grootste gedelte van het gewichtgrotendeels op de bovenkant van de standerd. Voor het afschuiven is er op de standerd een stormpen aangebracht. Een tweede steunpunt voor de kast om de standerd is de zetel halverwege de standerd. Het midden van de kast zit niet op de standerd, maar meer naar achteren ter compensatie van het gewicht van het wiekenkruis. Hierdoor is de molen afhankelijk van de hoeveelheid in de kast opgeslagen maalgoed min of meer in evenwicht. Uit de standerdmolen is de [[wipmolen]] ontstaan. Aan de vorm van het dak, de hoogte van de voet, de vorm van de trap, de lengte/breedte verhouding van de kast en het afdak boven het [[luiwerk]] kan men zien in welke streek de molen staat.