Nerva (keizer): verschil tussen versies

'''Nerva''' ([[Latijn]]: ''Marcus Cocceius Nerva Caesar Augustus''; 8 november 30 - 27 januari 98), was een [[Romeinse keizer]] van 96 tot 98. Nerva werd keizer op een leeftijd van vijfenzestig jaar, na een levenslange keizerlijke dienst onder [[Nero (keizer)|Nero]] en de keizers van de [[Flavische dynastie]]. Onder Nero was hij een lid van het keizerlijke gevolg en speelde een belangrijke rol in het blootleggen van de [[Gaius Calpurnius Piso (Romeins politicus)|Pisonische samenzwering]] van 65. Later, als een loyalist aan de Flaviërs, verkreeg hij de [[consul (Rome)|functie van consul]] in 71 en 90 tijdens de heerschappijen van respectievelijk [[Vespasianus]] en [[Titus Flavius Domitianus|Domitianus]].

 

Op 18 september 96 werd Domitianus vermoord in een samenzwering waarbij leden van de [[Praetoriaanse Garde]] en verschillende van zijn [[libertus (Rome)|vrijgelatenen]] betrokken waren. Op dezelfde dag werd Nerva uitgeroepen tot keizer door de [[Senaat (Rome)|Romeinse Senaat]]. Dit was de eerste keer dat de Senaat een Romeinse keizer verkoos. Als de nieuwe heerser van het [[Romeinse Keizerrijk]] beloofde hij vrijheden te herstellen die ingeperkt waren tijdens de autocratische regering van Domitianus. Echter, Nerva's korte heerschappij werd verstoord door financiële moeilijkheden en zijn onvermogen om zijn gezag te doen gelden over het [[Romeins leger]]. Een opstand van de Praetoriaanse Garde onder leiding van [[Casperius Aelianus]] in oktober 97 dwong hem in wezen een erfgenaam te [[adrogatio|adopteren]]. Na wat overleg adopteerde Nerva [[Trajanus]], een jonge en populaire generaal, als zijn opvolger. Na nauwelijks vijftien maanden in functie, stierf Nerva een natuurlijke dood op 27 januari 98. Na zijn dood werd hij opgevolgd en [[apotheose|vergoddelijkt]] door Trajanus.