Maritiem Museum Rotterdam: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
LisettevdP (overleg | bijdragen)
recentere foto met museumhaven toegevoegd
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
| conservator =
| lid van = Museumvereniging, ICOM
| openbaar vervoer = [[Beurs (metrostation)|Metrohalte Beurs]]
| website = http://www.maritiemmuseum.nl/
}}
[[Bestand:Maritiem Museum Rotterdam Museumhaven fotografie Theo de Man (2).jpg|kaderloos|rechts|300px{{largethumb}}|Museumhaven in het Maritiem District]]
[[Bestand:Maritiem Museum Mataró model.jpeg|miniatuur|400px|links{{largethumb}}|Mataró-Model ]]
[[File:Stadsgraanzuiger19.jpg|{{largethumb}}|Stadsgraanzuiger 19]]
[[Bestand:Hasselter aak Annigje.jpeg|miniatuur|links{{largethumb}}|Hasselter Aak Annigje]]
[[File:Maritiem Museum Rotterdam - Het Lage Licht.jpg|thumb|320px|right{{largethumb}}|Maritiem Museum Rotterdam - "Het Lage Licht" in de Museumhaven]]
Het '''Maritiem Museum Rotterdam''' is een scheepvaart- en havenmuseum in het centrum van [[Rotterdam (hoofdbetekenis)|Rotterdam]]. Eerder was het museum bekend onder de naam ''Maritiem Museum Prins Hendrik''.
Het Maritiem Museum is sinds september 2014 gefuseerd met het naastgelegen [[Havenmuseum]]. In de Maritiem Museum Haven ligt een grote collectie historische schepen en overslagmiddelen.
Regel 21 ⟶ 26:
Het museum is gesticht in [[1874]] rond de collectie van scheepsmodellen van de [[Koninklijke Nederlandsche Yachtclub]], waarvan Prins [[Hendrik der Nederlanden|Hendrik]], bekend als de Nederlandse Hendrik de Zeevaarder, (1820-1879) voorzitter was. Prins Hendrik, de broer van koning Willem III, was een groot voorvechter van Nederland als maritieme natie en werd daarom ‘de zeevaarder’ genoemd. De basis van de modellencollectie is in [[1852]] gelegd. Na opheffing van de Yachtclub in 1882 werd in 1885 de [[Rotterdam (gemeente)|gemeente Rotterdam]] eigenaar van de collectie.
 
Het museum was tot [[1948]] gehuisvest in het vroegere clubgebouw van de [[Koninklijke Nederlandsche Yachtclub]]. In dit gebouw was ook het Museum voor land- en volkenkunde, nu het [[Wereldmuseum Rotterdam]], gevestigd. Van 1948 tot 1979 bevond het Maritiem Museum Prins Hendrik zich aan het Burgemeester s’Jacobplein. Dit pand werd later afgebroken vanwege de aanleg van de [[Lijn A (metro van Rotterdam)|metrolijn A]] en het ondergrondse metrostation [[Dijkzigt (metrostation)|Dijkzigt]]. Vanaf 1979 vond het museum onderdak in een kantoorpand aan de [[Scheepmakershaven]], totdat het in [[1986]] het nieuwe en huidige gebouw aan de [[Leuvehaven]] betrekt.
 
Op 1 januari 2006 is het museum verzelfstandigd, tot dat moment was het een gemeentemuseum. In 2014 fuseerde het museum met het naastgelegen Havenmuseum. <ref name="01 januari">[http://www.scheepvaartmuseum.nl/collectie/maritieme-kalender?j=&m=1&d=1 Maritieme kalender], Scheepvaartmuseum.</ref>
 
== Het gebouw ==
Sinds [[1986]] is het museum gevestigd aan de Leuvehaven, een van de oudste havens van Rotterdam. de [[Leuvehaven]], aanAan het eind van de [[Coolsingel]], op de hoek van het Churchillplein en naast [[Plein 1940 (Rotterdam)|Plein 1940]], vormt het museumgebouw de verbinding tussen het stadscentrum en de haven. Het is een ontwerp van [[architect]] [[Wim Quist]] en kenmerkt zich door zijn eenvoudige hoofdvorm, de gelijkbenige driehoek en zijn duidelijk zichtbare constructies. In het ontwerp zijn diverse verwijzingen naar de scheepsbouw opgenomen, zoals stalen trappen en hekwerken, gangways (loopplanken) en hijskranen. Aan de Leuvehavenzijde is een lager vierkant bouwdeel asymmetrisch ingeschoven. In 2004 is het museum uitgebreid met een tweede kubusvormig bouwvolume. De uitbreiding is geheel in stijl met het oude gebouw ontworpen door Frank Wintermans, de opvolger van Quist [http://www.rotterdam.nl/tekst:maritiem_museum]. In 2011 werd de entreehal verbouwd door Studio Ramin Visch. Aan de westzijde van de Leuvehaven tegen de [[Schiedamsedijk]] vormen drie paviljoens, die eveneens door Quist zijn ontworpen, extra expositieruimte, werkplaatsen en horeca.
[[Bestand:Maritiem Museum Rotterdam Museumhaven fotografie Theo de Man (2).jpg|kaderloos|rechts|300px|Museumhaven in het Maritiem District]]
Sinds [[1986]] is het museum gevestigd aan een van de oudste havens van Rotterdam de [[Leuvehaven]], aan het eind van de [[Coolsingel]], op de hoek van het Churchillplein en naast [[Plein 1940 (Rotterdam)|Plein 1940]], vormt het museumgebouw de verbinding tussen het stadscentrum en de haven. Het is een ontwerp van [[architect]] [[Wim Quist]] en kenmerkt zich door zijn eenvoudige hoofdvorm, de gelijkbenige driehoek en zijn duidelijk zichtbare constructies. In het ontwerp zijn diverse verwijzingen naar de scheepsbouw opgenomen, zoals stalen trappen en hekwerken, gangways en hijskranen. Aan de Leuvehavenzijde is een lager vierkant bouwdeel asymmetrisch ingeschoven. In 2004 is het museum uitgebreid met een tweede kubusvormig bouwvolume. De uitbreiding is geheel in stijl met het oude gebouw ontworpen door Frank Wintermans, de opvolger van Quist [http://www.rotterdam.nl/tekst:maritiem_museum]. In 2011 werd de entreehal verbouwd door Studio Ramin Visch. Aan de westzijde van de Leuvehaven tegen de Schiedamsedijk vormen drie paviljoens, die eveneens door Quist zijn ontworpen, extra expositieruimte, werkplaatsen en horeca.
 
Achter het museum is de Maritiem Museum Haven met historische schepen en kranen die het museum in werkende staat houdt. Tot 2013 lag daar het [[museumschip]] '[[Hr.Ms. Buffel (1868)|Buffel]]'. Het schip maakte als enige in de haven deel uit van de collectie van het Maritiem Museum. Bezoekers van het museum hadden gratis toegang tot de Buffel. De Buffel ligt nu in [[Hellevoetsluis]]
Regel 33 ⟶ 37:
== De collectie ==
De basis van de collectie van het Maritiem Museum Rotterdam werd in [[1852]] gelegd door Prins Hendrik (1820-1879) en telt nu ruim 850.000 objecten uit zes eeuwen maritieme geschiedenis. De collectie is van wereldfaam en illustreert de Nederlandse maritieme geschiedenis van de prehistorische boomstamkano tot de hightech offshore-wereld van vandaag en toont daarmee de invloed op ons dagelijks leven.
 
 
=== Exposities ===
In het Maritiem Museum Rotterdam zijn diverse tentoonstellingen te bezoeken die gericht zijn op drie generaties: kinderen van 4 t/mtot 12 jaar, enhun volwassenenouders vanen 30 t/m 65 jaargrootouders. De tentoonstellingen laten bezoekers ontdekken hoe groot de invloed van de scheepvaart is op hun dagelijks leven. Naast wisselende exposities zijn er ook permanente presentaties, zoals een tentoonstelling waar vijfentwintig topstukken te zien zijn, de multimedia-tentoonstelling ‘MainPort Live’ over de Rotterdamse haven en ‘Professor Plons’, de vierde versie van een kinder-doe-expo waarin kinderen van 4 tot 10 jaar spelenderwijs kennismaken met de maritieme wereld. De eerste versie van Professor Plons dateert uit 1991. De tentoonstelling werd in 2012 goedgekeurd door de Speeltuinbende van de Nederlandse Vereniging voor het Gehandicapte kind. Eind 2016 zal de 'Offshore Experience' geopend worden.
Momenteel werkt het Maritiem Museum Rotterdam aan een Offshore Experience.
 
 
[[Bestand:Maritiem Museum Mataró model.jpeg|miniatuur|400px|links|Mataró-Model ]]
=== Topstukken ===
Topstukken uit de collectie zijn het Mataró-model als het oudste scheepsmodel van Europa en meer dan 600 jaar oud en de Itinerario van [[Jan Huygen van Linschoten]] als één van de belangrijkste reisverslagen ter wereld waarin hij alle geheimen van de Portugezen openbaar maakte, de [[WikiLeaks]] van de [[zestiende eeuw]]. De penschilderijen van [[Willem van de Velde de Oude]] (ca 1611 – 1693), een zeekaart van meestercartograaf [[Joan Blaeu]] (1598/99 – 1673) uit de Corpus Christi Collectie, een verzameling VOC-kaarten die driehonderd jaar lang verborgen lag in Engeland en door een miljoenenaankoop in 2006 in het Maritiem Museum gekomen is.
 
===Museumbibliotheek===
De bibliotheek van het Maritiem Museum is de oudste en meest omvattende collectie op maritiem gebied in Nederland. De bibliotheek bestaat sinds 1857. Behalve internationale literatuur over scheepvaart, scheepsbouw, haven en offshore beheert de museumbibliotheek een aantal omvangrijke boeken- en tijdschriftencollecties, waaronder de collectie oude drukken van de Rotterdamse verzamelaar dr. [[Willem Anton Engelbrecht]] (1874 – 1965) en de collectie van scheepvaartjournalist Barend Maaskant. Daarnaast bezit de bibliotheek een van de meest omvangrijkeomvangrijkste collecties scheepsregisters van Nederland.
 
==Buitencollectie==
Sinds de fusie van het Havenmuseum en het Maritiem Museum Rotterdam bezit het museum ook een collectie historische schepen en kranen, die in werkende staat wordt gehouden. In de Museumhaven liggen aan een ponton diverse stoomslepers, de Stadsgraanzuiger19Stadsgraanzuiger 19 (de enige nog werkende graanelevator ter wereld), een drijvende stoombok en verschillende historische binnenschepen, zoals de Hasselter aak ‘Annigje’.
 
[[Bestand:Hasselter aak Annigje.jpeg|miniatuur|links|Hasselter Aak Annigje]]
Sinds de fusie van het Havenmuseum en het Maritiem Museum Rotterdam bezit het museum ook een collectie historische schepen en kranen, die in werkende staat wordt gehouden. In de Museumhaven liggen aan een ponton diverse stoomslepers, de Stadsgraanzuiger19 (de enige nog werkende graanelevator ter wereld), een drijvende stoombok en verschillende historische binnenschepen, zoals de Hasselter aak ‘Annigje’.
Dit schip is meer dan honderd jaar oud, authentiek ingericht en een van de eerste historische schepen die werd gerestaureerd volgens museale normen. De ‘Annigje’ is één van de varende topstukken van het Maritiem Museum.
Bezoekers kunnen op de meeste museumschepen aan boord en binnen een kijkje nemen. In de zomermaanden organiseert het museum er vaartochten mee.
 
[[File:Maritiem Museum Rotterdam - Het Lage Licht.jpg|thumb|320px|right|Maritiem Museum Rotterdam - "Het Lage Licht" in de Museumhaven]]
===Havenkranen en vuurtoren===
Op de kade staat een collectie havenkranen, die door vrijwilligers is gerestaureerd. De kranen werden gebruikt bij de overslag van stukgoed in de Rotterdamse haven.
Opvallend is de vuurtoren aan de [[Schiedamsedijk]]. Dit is het [[Vuurtorens_van_Hoek_van_Holland|lage licht]], dat samen met het hoge licht na de aanleg van de [[Nieuwe Waterweg]] (1866-1869) in [[Hoek van Holland]] werd geplaatst. Wanneer de lichten van het hoge en het lage licht in één lichtlijn boven elkaar te zien waren, wist de kapitein zeker dat hij door de diepste [[vaargeul]] voer. In 1977 is het lage licht naar Rotterdam verplaatst.
 
===Koningspoort===
Regel 65 ⟶ 62:
* [http://www.maritiemmuseum.nl/ Officiële website]
 
{{Commons|Category:Maritiem Museum Rotterdam|Maritiem Museum Rotterdam}}
{{Appendix}}
{{Coor title dms|51|55|3|N|4|28|55|E|type:landmark_scale:3125}}