Koninkrijk Benin: verschil tussen versies

}}

 

 

Benin was in principe een [[stadstaat]] rond de stad [[Benin City|Benin]]. Het was het land van het [[Edo (volk)|Edovolk]], dat een voornamelijk stedelijke beschaving kende, net als de [[Yoruba (volk)|Yoruba]] in het westen, en in tegenstelling tot de [[Igbo (volk)|Igbo]] in het oosten. De belangrijkste steden waren Benin, door de bevolking zelf '''Edo''' genoemd, Udo en Urhonigbe.

De zoon van de laatste oorlogskoning Ehengbuda stierf zonder opvolger. Het land kwam in een burgeroorlog terecht die tot het begin van de 18e eeuw duurde. Oba's begonnen een meer ceremoniële functie te krijgen, en verloren steeds meer macht aan lokale leiders. Het rijk ging definitief ten onder tijdens een Britse strafexpeditie in 1897. Tijdens de strijd om de stad ontstond door toeval een brand die een groot deel ervan verwoestte, waarna hij geplunderd werd door de Engelsen.

 

 

== Overlevering ==

Volgens de overlevering, werden de twee oudste instituten van het Edovolk gevormd door de ambachtslieden of wijkhoofden van de stad, de ''uzama nihinran'', en, daarna, de eerste koningen, die ''ogiso'' genoemd werden. Na de verbanning van de 31e ogiso werd het land een republiek, waarin de hoofden onderling een leider voor de stad kozen. Dit systeem werkte slecht, en de Edo haalden een Yorubaprins uit [[Yoruba (volk)|Ifé]], die in Benin trouwde, en een begin maakte voor een nieuwe dynastie, ditmaal van ''Oba'''s. Dit deel van het verhaal wordt historisch wel in verband gebracht met een overheersing door de Yoruba, en een nieuw politiek systeem dat door deze is ingevoerd. De vierde Oba, Ewedo, versterkte de positie van het koningshuis ten koste van de uzama en lokale leiders. De eerste oorlogskoning ''Eware'' (1440) gaf de stad de naam ''Edo''. Hij onderwierp de overige Edoclans, een aantal [[Igbo (volk)|Igboclans]], en de traditie wil dat hij het was die de Yorubastad Owo onderwierp<ref name="unesco"/>. [[Bestand:Benin_bronze_Louvre_A97-14-1.jpg|thumb|left|90px|Messing hoofd, Benin, 15e/16e eeuw]]

De traditie wil ook dat het de opvolger van Ewedo was die de [[brons]]giettechniek in Benin introduceerde door een ambachtsman uit [[Ifé]] aan te trekken die deze techniek leerde aan de metaalbewerkers in Edo. Op de afbeelding links een [[messing (metaallegering)|messing]]<ref>De gebruikte legering was vaak 75 % koper, 20 % zink, 2 % lood en minder dan 1 % tin</ref> hoofd uit de vijftiende of zestiende eeuw, dat het hoofd van een overwonnen vijand voorstelt<ref>Musée des arts d'Afrique et d'Océanie: ''Arts du Nigéria'', Parijs, 1997</ref>. Op de afbeelding rechts een ivoren maskertje uit Benin waarvan wel gedacht wordt<ref>L. Meyer: ''Afrique Noire'', Parijs, 1991</ref> dat het de moeder van Esigie met een kroon van Portugezenhoofden voorstelt. [[Bestand:Edo ivory mask 18472.jpg|thumb|80px|Ivoren maskertje uit Benin]]

 

{{Appendix|2=