BAC One-Eleven: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidombot (overleg | bijdragen)
k →‎Varianten: status artikel loopt nu via Wikidata
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k Negeria, replaced: NigeriaNigeria met AWB
Regel 14:
| maxbrandstof=
| motoren= 2× Rolls-Royce Spey Mk. 506 turbofans
| stuwkrachtpermotor=47 [[Newton_Newton (eenheid)|kN]]
| kruissnelheid=882 km/u [http://www.bac1-11jet.co.uk/]
| kruishoogte=10.700 m
| maxreikwijdte=2.320 km met volle belading
Regel 72:
In totaal zijn er van de One-Eleven, zowel in Britse als in Roemeense fabrieken, 244 stuks gebouwd, met twee incomplete in Roemenië. Een groot initiatief werd genomen om One-Elevens te voorzien van Tay-motoren, maar dit kwam tot stilstand ondanks enkele succesvolle testvluchten. Er wordt gezegd dat de passieve houding van de motorbouwer een van de redenen was dat het project geen succes werd.
 
One-Elevens hebben veel dienst gedaan in de VS, totdat ze vervangen werden door de [[Douglas DC-9]] en [[Boeing 737]] begin jaren 1970. In Europa bleven ze nog in dienst tot mid-jaren 1980 en zelfs nog tot in de jaren 1990. Veel One-Elevens zijn verkocht aan kleinere maatschappijen, met name in het Verre Oosten en Afrika. De laatste grote vluchten waren in [[Nigeria (land)|Nigeria]], waar ze aan de grond gehouden werden na een crash in 2002. Tegenwoordig vliegen er nog slechts een handvol, de meeste in Afrika, al hebben er ook enkele overleefd in de VS en Europa. Een extra tegenslag voor de One-Eleven in Europa waren de Stage III-geluidsrestricties welke ingingen in maart 2003. De kosten voor het aanbrengen van aangepaste [[hushkit]]s voor de Rolls-Royce Spey-motoren waren te hoog voor de kleinere maatschappijen. Uiteindelijk waren er slechts enkele One-Elevens met de nieuwe hushkit en de meeste Europese gebruikers haalden het toestel uit hun vloot. Vele One-Elevens staan opgeslagen en te koop over de wereld.
 
== Incidenten ==