Tennessee Titans: verschil tussen versies

Door de lage toeschouwersaantallen in Memphis besloten de Oilers om toch eerder naar Nashville te vertrekken. In 1998 speelden ze alsnog in het stadion van Vanderbilt, dat tijdens de meeste wedstrijden goed vol zat. Ondanks dat de Oilers in drie jaar evenzoveel thuisstadions hadden gehad, was er sportief wel sprake van continuïteit, want voor het derde seizoen op rij haalden ze acht zeges en acht nederlagen. Toen het team een jaar later eindelijk hun stadion, het [[LP Field|Adelphia Coliseum]] konden betreden, ging dat gepaard met een [[rebranding]] van het team. Naast een nieuw logo en nieuwe kleuren werd ook de naam veranderd in '''Tennessee Titans'''. Dit eerste seizoen onder de nieuwe naam bleek ook hun beste seizoen in de NFL te worden. Hoewel de Titans maar drie duels verloren, eindigden ze slechts als tweede in hun divisie (de nummer een, de [[Jacksonville Jaguars]] verloren slechts twee duels: beide ontmoetingen met de Titans). Hun goede score gaf de Titans wel recht op een wild-card en in de eerste ronde werden de [[Buffalo Bills]] verslagen. Die overwinning kwam na een spannende slotfase: de Titans hadden het grootste deel van de wedstrijd op voorsprong gestaan, maar de Bills kwamen met zestien seconden op de klok op voorsprong (15-16). Ondanks dat de tijd bijna op was, wist [[wide receiver]] Kevin Dyson na de hervatting van het spel een loopactie te maken over 75 yards (bijna 70 meter) en met een [[touchdown]] alsnog de zege binnen te slepen voor de Titans. De slotfase van dit duel staat ook wel bekend als het ''Music City Miracle''. Na een tweede play-offzege op de [[Indianapolis Colts]] stond het team voor het eerst sinds 1979 in de AFC-finale. In die wedstrijd stonden ze weer tegenover de Jaguars, maar Tennessee liet zien dat het geen toeval was dat de vorige twee ontmoetingen in hun voordeel waren beslecht: in de rust stonden ze weliswaar nipt achter, maar dankzij een tussensprint in het derde kwart wonnen de Titans met 14-33 en mochten ze voor het eerst naar de [[Super Bowl]]. In [[Super Bowl XXXIV|die wedstrijd]] waren de [[St. Louis Rams]] de tegenstander. De Titans hadden de Rams - een team dat eveneens kortgeleden was verhuisd - in het reguliere seizoen nog verslagen, maar ditmaal waren de rollen omgedraaid. De eerste helft speelden beide ploegen erg verdedigend (halverwege stonden de Rams met 9-0 voor dankzij drie [[fieldgoal]]s) en na het derde kwart hadden de Rams een voorsprong van tien punten (beide ploegen scoorden een touchdown, maar enkel de Rams slaagden in hun conversie). In het laatste kwart trokken de Titans de stand eventjes gelijk, maar in de slotfase stonden de Rams alsnog zeven punten voor. Met nog zes tellen op de klok had Tennessee de kans om er een verlenging uit te slepen, want ze stonden op slechts tien yard (ongeveer negen meter) van de vijandige [[end zone]]. De bal werd volgens plan naar Kevin Dyson gegooid, maar die slaagde er niet in om een touchdown te maken: op één yard van de end zone werd hij getackeld door Mike Jones, een [[linebacker]] van de Rams, die hierdoor de overwinning voor de Rams veiligstelde. Deze tackle staat ook wel bekend als simpelweg ''The Tackle''.

 

In 2002 kwamen er in de NFL twee divisies bij (een in de AFC en een in de NFC). Eerst waren er 31 teams verdeeld over zes divisies (enkel de AFC Central, waar de Titans speelden, had zes i.p.v. vijf ploegen). Met de komst van een nieuw team in Houston, de [[Houston Texans]], werd dit gewijzigd in acht divisies van vier teams. De Titans en de Jacksonville Jaguars werden samen met het nieuwe team en de [[Indianapolis Colts]] in de nieuwe [[AFC South]] geplaatst. In het eerste jaar van de nieuwe competitiestructuur wonnen de Titans direct hun divisie en kregen ook nog een vrijstelling voor de eerste ronde. Een week later troffen ze de [[Pittsburgh Steelers]] en in een spannende wedstrijd trokken de Titans uiteindelijk na verlenging aan het langste eind. De AFC-finale tegen de [[Oakland Raiders]] ging daarna echter verloren, waardoor de Titans geen tweede keer mochten meedoen aan de Super Bowl.

 

Wist Tennessee in 2002 direct de AFC South te winnen, de acht daaropvolgende jaren wonnen ze maar één keer de divisie-titel (de andere keren wonnen de Colts telkens). Daarnaast haalden ze nog twee keer de play-offs op een wild-card. In die laatste drie deelnames wisten ze echter maar een wedstrijd te winnen. Sinds 2009 wisten de Titans de play-offs niet meer te halen, al waren ze in 2011 erg dichtbij (ze misten een wild-card omdat ze de onderlinge wedstrijd met de [[Cincinnati Bengals]] - die dus de laatste wild-card kregen - verloren). In 2013 overleed clubeigenaar Bud Adams, die het team sinds de oprichting bezat. Een jaar later behaalde het team het slechtste resultaat in twintig jaar (toen ze nog in Houston speelden).

 

== Stadion ==

De eerste vier jaar in Houston speelde het team in het [[Robertson Stadium|Jeppesen Stadium]] en van 1965 tot 1967 was het [[Rice Stadium]] hun thuisbasis. Van 1968 tot hun vertrek naar Tennessee speelden ze in het [[Reliant Astrodome|Houston Astrodome]].