Hans Hers: verschil tussen versies

Dr. '''Johannes Floris Philippus (Hans) Hers''' ([[Ridderkerk]], [[4 juli]] [[1917]] - [[Oegstgeest]], [[29 oktober]] [[2006]]) was een [[Nederland|Nederlands]] arts en [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzetsstrijder]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]], die zich bezighield met [[Nederlandse spionage tijdens de Tweede Wereldoorlog|spionage]].

Hers kwam uit een doktersfamilie. Hij volgde de familietraditie en studeerde medicijnen in [[Leiden]]. Al voor de oorlog was hij actief in de Cumberlidge-groep van de Britse geheime dienst. Tijdens een feestje van zijn zweefvliegclub op Ypenburg had hij kennis gemaakt met de Engelse spion Cumberlidge, die zijn eigen geheime radioverbinding met Londen had. Hij trouwde met C.M. Schreuder met wie hij verschillende kinderen kreeg; zijn gelijknamige zoon was eveneens arts en kwam in 1978 op 37-jarige leeftijd in Mozambique bij een auto-ongeluk om het leven.

Op de drempel van het derde jaar van zijn studie medicijnen in Leiden, kwam Hers in september 1940 in contact met de eerste Nederlandse geheim agent die vanuit Engeland in Nederland was gedropt: [[Lodewijk van Hamel|Lodo van Hamel]], alias Jan Willem van Dalen. Hers raakte betrokken bij de organisatie van Van Hamel’sHamels terugkeer naar Engeland. Lodo vanVan Hamel zou, in gezelschap van [[Jean Mesritz]], [[Marion Smit]] en prof. [[Lourens Baas Becking]], door Hers vanaf het Friese [[Tjeukemeer]] op het vliegtuig gezet worden. Hers zou zelf niet meegaan. Een watervliegtuig, gevlogen door [[Heije Schaper]], kwam in de nacht van 14 oktober 1940 tot vlak boven het Tjeukemeer, maar kon door laaghangende mist niet landen. Het nachtelijk geronk boven het meer was niet onopgemerkt gebleven. In de ochtend van 14 oktober werd het gezelschap opgewacht en gearresteerd door de Nederlandse Rijksveldwacht, overgedragen aan de [[Schutzstaffel|SS]] en afgevoerd naar het [[Oranje Hotel]] in Scheveningen. Lodo vanVan Hamel werd ter dood veroordeeld en in juni 1941 gefusilleerd. Hers kreeg drie jaar tuchthuis. In de gevangenis trouwde hij met Toos Schreuder. Nadat hij zijn straf had uitgezeten, werd hij tot het eind van de oorlog in [[Schutzhaft]] gehouden. Hij kwam via gevangenis Munster, kamp Brual-Rhede, gevangenis Waldheim en gevangenis Zwickau uiteindelijk op 29 juli 1944 in concentratiekamp [[Sachsenhausen (concentratiekamp)|Sachsenhausen]] terecht. Daar werd hij als arts op de ziekenafdeling geplaatst. Toen Russische en Poolse soldaten het kamp op 22 april 1945 hadden bevrijd, bleef hij bij de zieken. Op 11 augustus 1945 keerde hij met vijftien van hen terug in Nederland. Toen moest hij zijn studie geneeskunde in Leiden helemaal opnieuw beginnen, want tentamenresultaten van voor de oorlog waren niet meer geldig.

Hers promoveerde cum laude op 14 november 1954 op ''The histopathology of the respiratory tract in human influenza'' aan de [[Universiteit Leiden]]. Hij was coördinator van het medisch team voor prins-gemaal [[Bernhard van Lippe-Biesterfeld]] en voor dat laatste kreeg hij in 1985 het Groot Erekruis in de [[Huisorde van Oranje]]; deze laatste onderscheiding is in de periode 1969-2010 slechts twaalfmaal verleend.

In [[2003]] werd er een schelpenpad dat langs het Tjeukemeer loopt vernoemd naar Lodo van Hamel. Zijn kompaan Hans Hers was, toen 85 jaar oud en wooonachtigwoonachtig te Oegstgeest, hierbij aanwezig.