No cure, no pay: verschil tussen versies

In [[2004]] is de [[Nederlandse Orde van Advocaten]] akkoord gegaan met een vijfjarige proef met een no cure no pay-regeling in [[letselschade|letsel-]] en [[overlijdensschade]]zaken.

Destijds was Minister van Justitie [[Piet Hein Donner|Donner]] een verklaard tegenstander van no cure no pay. Na de [[ministerraad]] van 4 maart 2005 verklaarde de regering daarom de betreffende verordening waarin het experiment mogelijk werd gemaakt voor te dragen voor vernietiging door de Kroon.<ref>[http://www.emea.nl/?p=2800 Kabinet geen voorstander van no cure no pay]. Persbericht, 4 maart 2005</ref> Bij besluit van 9 maart 2005 vernietigde de Kroon de wijzigingsverordening wegens strijd met het algemeen belang.<ref>[https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stb-2005-123.pdf Besluit van 9 maart 2005, houdende vernietiging van de Verordening tot wijziging van de Verordening op de praktijkuitoefening (onderdeel Resultaatgerelateerde Beloning) van de Nederlandse orde van advocaten van 25 maart 2004], ''Stb.'' 2005, 123.</ref> [[Letselschade (Nederland)#No_cure_no_payNo cure no pay|De proef]] is in 2014 alsnog begonnen.

Voor de rest verbood gedragsregel 25 lid 2 van de Nederlandse Orde van Advocaten het advocaten tot [[1 januari]] [[2014]] om op no cure no pay basis te werken. Ook art. 2 lid 1 van de ''Verordening op de praktijkuitoefening'' (onderdeel Resultaatgerelateerde Beloning), gepubliceerd in de [[Staatscourant]] van 2004, nummer 70 (Stct. 2004, 70) bepaalde dat advocaten verder '''niet''' mogen overeenkomen dat slechts bij het behalen van een bepaald resultaat salaris in rekening wordt gebracht. Letselschadeadvocaten mogen echter sinds 2014 bij wijze van experiment wel no cure no pay toepassen. Er geldt een maximum voor de vergoeding, namelijk 25% (of 35% als de advocaat ook de externe kosten voorfinanciert) van de opbrengst van de zaak voor de cliënt. De Orde wil er zo voor waken dat er in de praktijk onredelijk hoge vergoedingen ontstaan. Voorkomen moet worden dat een advocaat zijn eigen belang voor dat van zijn cliënt laat gaan. Het experiment zal vijf jaar duren.<ref>https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2013-20779.html</ref>