Wet van behoud van massa: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
→‎Relativistische mechanica: weg, Het moet te begrijpen zijn.
Regel 6:
 
De wet van behoud van massa werd in [[1789]] door [[Antoine Lavoisier]] geformuleerd. Om deze reden is deze regel ook bekend als de wet van Lavoisier. Lavoisier wordt om deze reden vaak gezien als [[Scheikundige revolutie|de grondlegger]] van de moderne scheikunde. Echter, [[Michail Lomonosov]] had al veel eerder, in 1748, soortgelijke beweringen gedaan en ze in experimenten bewezen. Historisch gezien bleef de wet van behoud van massa duizenden jaren onbekend door het effect van gassen: [[koolstofdioxide]] verdween bij verbranding ongezien en [[Zuurstof (element)|zuurstof]] werd bij [[oxidatie]] ongezien opgenomen. Dit effect werd niet begrepen totdat de [[vacuümpomp]] als eerste de mogelijkheid gaf gassen te wegen. Eenmaal begrepen, werd de wet van behoud van massa de sleutel tot de overgang van de [[alchemie]] naar de moderne chemie. Toen wetenschappers zich realiseerden dat substanties nooit verdwenen uit metingen, konden ze zich voor de eerste maal bezig gaan houden met kwantitatieve studies naar de veranderingen van substanties. Deze ommekeer leidde tot het inzicht van de chemische elementen en het idee dat alle chemische processen en veranderingen, inclusief vuur en de menselijke [[stofwisseling]], eenvoudige reacties zijn tussen niet van massa veranderende elementen.
 
== Relativistische mechanica ==
Volgens de [[speciale relativiteitstheorie]] is de wet van behoud van massa een uitdrukking van de [[wet van behoud van energie]]. De [[rustmassa]] van een systeem van deeltjes is gelijk aan de energie van het [[massamiddelpuntsstelsel]] (het [[inertiaalstelsel]] waarin het [[massamiddelpunt]] in rust is). Energie blijft behouden in ieder inertiaalstelsel en dus blijft de op deze manier gedefinieerde systeemmassa ook behouden, zelfs bij kernreacties. De afname van de massa’s van de onderlinge deeltjes gaat gepaard met een toename van de [[kinetische energie]] van de onderlinge deeltjes, hetgeen bekendstaat als de omzetting van massa in energie. Maar hoewel de som van de rustmassa’s van de deeltjes niet behouden blijft, blijft de systeemmassa, die ook de kinetische energie van de onderlinge deeltjes volgens het massamiddelpuntsstelsel bevat, behouden.
 
[[Categorie:Chemische reactiviteit]]