Kracht: verschil tussen versies

Ook Galilei steunde op de ideeën van Aristoteles, maar hij kwam dichtbijdicht bij de [[traagheid]]swet. In deze wet is een kracht niet meer nodig om een beweging in stand te houden, maar juist om een beweging te veranderen. Het was Newton die in zijn bewegingswetten uit 1687 het begrip kracht beschreef op de manier waarop het nu nog gebruikt wordt. Tot ver in de 19e eeuw gebruikten natuurkundigen het woord 'kracht' ook in betekenissen die niet door de wetten van Newton gedekt worden, in het bijzonder in de betekenis van energie. Zo werd bijvoorbeeld, voordat het moderne energiebegrip ingevoerd was, de kinetische energie met de, door Leibniz bedachte en nog door Helmholtz gebruikte, uitdrukking 'vis viva' (''levende kracht'') gebruikt.

De [[Wetten van Newton|eerste wet van Newton]] stelt dat wanneer er op een voorwerp geen resulterende kracht werkt dit voorwerp geen snelheidsverandering zal ondergaan. Met een resulterende kracht wordt een kracht bedoeld die niet wordt opgeheven door andere krachten. Dit is in de alledaagse wereld heel vaak van toepassing doordat het effect van [[zwaartekracht]] en andere krachten vaak wordt opgeheven door weer andere krachten, zoals [[normaalkracht]], [[wrijving]], [[adhesie]] en [[Cohesie (natuurkunde)|cohesie]]. <ref>Als voorbeeld kan dienen een touw dat aan een boom is gebonden. De boom oefent een tegengestelde gerichte en even grote kracht uit als aan het touw wordt getrokken ([[Wetten van Newton|Derde wet van Newton]], waardoor het touw niet versnelt</ref> Vooral door wrijvingskracht was deze wet niet evident, omdat bijvoorbeeld de ervaring leerde dat om een kar een gelijke snelheid te laten houden er constant een kracht moet worden uitgeoefend.