Versie van 9 nov 2015 15:22 bewerken Cycn (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 213.377 bewerkingen Afbeeldingsuggestie verwerkt ← Oudere bewerking		Versie van 29 mrt 2016 11:29 bewerken ongedaan maken De Wikischim (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades, Terugdraaiers 161.779 bewerkingen k red. Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:Lanseloetensandrijn.gif\|thumb\|Lanseloet en Sandrijn; illustratie uit de Goudse druk van [[Lanseloet van Denemerken]], uitgegeven door Govert van Ghemen]] De '''abele spelen''' omvatten vier [[Middelnederlands]]e toneelstukken die bewaard zijn gebleven in het kostbare [[Hulthemse handschrift]]. Dit handschrift stamt uit 1410 en bevindt zich in de [[Koninklijke Bibliotheek van België\|Koninklijke Bibliotheek]] in [[Brussel (stad)\|Brussel]] (hs. 15.589-623). Het zijn de oudst bekende Nederlandstalige toneelstukken van wereldlijke (niet-geestelijke) aard. Ze dateren van omstreeks 1350 en behoren daarmee ook tot het oudst bekende West-Europese wereldlijke toneel. De abele spelen zijn de oudst bekende Nederlandstalige toneelstukken van wereldlijke (niet-geestelijke) aard. Ze dateren van omstreeks 1350 en behoren daarmee ook tot het oudst bekende West-Europese wereldlijke toneel. == Inhoud== Deze toneelstukken zijn: * [[Esmoreit]] (1018 regels) Regel 9 ⟶ 8: * [[Lanseloet van Denemerken]] (952 regels) * [[Vanden Winter ende vanden Somer]] (625 regels) De term 'abel' betekent 'edel', en moet beschouwd worden als het tegenovergestelde van 'geestelijk'. Anderzijds kan de term 'abel', afkomstig van het Latijnse "habilis" (bekwaam, vernuftig, kunstig), gebruikt zijn om de stukken te onderscheiden van de meer boertige [[Sotternie\|sotternieën]] die in hetzelfde handschrift voorkomen.<ref>{{aut\|Van Gorp, H., Ghesquiere, R., Delabastita, D.}}, ''Lexicon van literaire termen'', Wolters Plantijn, 1998, ISBN 90-3097074-X.</ref>▼ Alle vier de stukken behandelen een liefdesthema in de stijl van de [[hoofse liefde]] (vandaar 'abel' = 'edel' = 'hoofs'). Het gaat hierbij respectievelijk om de liefdesparen Esmoreit en Damiët, Gloriant en Florentijn, Lanseloet en Sanderijn, Winter en Somer (de laatste is een [[allegorie (letterkunde)\|allegorie]]). De structuur van de stukken is vrij eenvoudig van opbouw. Regel 26 ⟶ 23: Omdat er twee sotternieën meer zijn dan abele spelen wordt gedacht er in het verleden zes abele spelen, in plaats van de huidige vier, zijn geweest. ==Betekenis 'abel'== {{Appendix}}▼ ▲DeOver de exacte betekenis van de term 'abel', die alleen bekend is in deze context<ref>Braggaar, p. 74</ref>, is enige discussie geweest. Het betekent op zich 'edel', en moet beschouwd worden als het tegenovergestelde van 'geestelijk'. Anderzijds kan de term 'abel', afkomstig van het Latijnse "habilis" (bekwaam, vernuftig, kunstig), gebruikt zijn om de stukken te onderscheiden van de meer boertige [[Sotternie\|sotternieën]] die in hetzelfde handschrift voorkomen.<ref>{{aut\|Van Gorp, H., Ghesquiere, R., Delabastita, D.}}, ''Lexicon van literaire termen'', Wolters Plantijn, 1998, ISBN 90-3097074-X.</ref> ▲{{Appendix}}\|2= *{{aut\|Dickjan Braggaar}},''Nederlandse letterkunde voor dummies'', Pearson Education, 2006, ISBN 9789043010498 {{References}} }} [[Categorie:Nederlands toneelstuk]]

Abele spelen: verschil tussen versies