Wim Henneicke: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Willem (Wim) Christiaan Heinrich Henneicke''' ([[Amsterdam]], [[19 maart]] [[1909]] - idem, [[8 december]] [[1944]]) was een [[Nederland]]se collaborateur in de [[Tweede Wereldoorlog]]. Hij is vooral bekend van de naar hem vernoemde [[Colonne Henneicke]] die jacht maakte op [[Jodendom|Joden]].
==Levensloop==
Henneickes vader was een Duitser. Zelf is hij officieel altijd stateloos gebleven, maar hij werd geboren en groeide op in Nederland. Na zijn schoolperiode werkte Henneicke drie jaar als leerling-timmermanszoon en vervolgens drie jaar in het magazijn van de [[Amstel (bier)|Amstelbrouwerij]]. Daarna werkte hij nog een jaar op de markt en vervolgens is hij taxichauffeur en stofzuigerverkoper. Op 15 mei 1940, de dag van de Nederlandse overgave aan de Duitser, trad hij voor de derde keer in het huwelijk.<ref>Ad Van Liempt. ''Kopgeld: Nederlandse premiejagers op zoek naar joden'' (2002). Amsterdam: Uitgeverij Balans, p.113-116</ref>
In de loop van de oorlog begon Henneicke bij te klussen bij de [[Sicherheitsdienst]]. Zo werd hij belast met de inbeslagname van goederen van opgepakte Joden Pas in april 1942 werd hij lid van de [[Nationaal-Socialistische Beweging]]. Twee maanden later trad hij in dienst van de Duitse roofbank [[Lippmann, Rosenthal & Co. (Sarphatistraat)]].<ref>Van Liempt, p.119</ref> Deze bank was door de Duitsers opgericht om Joods bezit (geld, waardepapieren en waardevolle bezittingen) systematisch te registreren en vervolgens te roven. Via deze bank plukten de nazi's de Nederlandse Joden systematisch kaal alvorens ze te deporteren. Henneicke gaf leiding aan de naar hem vernoemde Colonne
De Duitsers waren vanaf juni 1942 begonnen met de deportatie van de Joodse bevolking via [[Westerbork]] naar vernietigingskampen in [[Polen]]. In het begin van 1943 begon er enige stagnatie op te treden, omdat steeds meer Joden zich aan de deportaties probeerden te onttrekken, bijvoorbeeld door onder te duiken. De Duitsers besloten een premiesysteem in te stellen. De Colonne Henneicke bestond uit dertig en later vijftig Nederlanders, die in de periode van maart tot oktober 1943 verantwoordelijk waren voor de opsporing van een geschat aantal van acht- tot negenduizend Joden, waarvan de meesten omkwamen.<ref>Van Liempt, p.54-55</ref> Henneicke zelf was een van de fanatiekste jagers en wist een groot aantal Joden op te sporen. Na de ontbinding van de Colonne bleef hij in dienst van de bank, maar over zijn precieze activiteiten in zijn laatste jaar is weinig bekend.<ref>Van Liempt, p.339</ref>
| |||