Multikernprocessor: verschil tussen versies

De Desktop versie van de dual-coreprocessors van [[Advanced Micro Devices|AMD]] was de [[Athlon 64 X2]], zo genoemd omdat het twee aan elkaar geplakte [[Athlon 64]]'s zijn. De quad-coreversies heten "Athlon FX" en "Phenom X4". De FX series zijn al oud en al vrijwel uit de markt. De nieuwste quad-coreprocessors van AMD zijn de Phenom II X4 series en de daarvan afgeleide Athlon II X4 processoren. De hexa-coreprocessors van AMD zijn Phenom II X6 gedoopt.

Ook betekent een verdubbeling van het aantal kernen vrijwel een verdubbeling van het energieverbruik van de processor. Dit levert warmteproblemen op en om dit te compenseren dient in veel gevallen de kloksnelheid van de processor verlaagd te worden. Applicaties die slechts één kern (van meer) kunnen gebruiken, zullen daarom trager werken dan in een enkelkernsysteem waar een hoger geklokte processor in zit. Intel heeft dit probleem min of meer verholpen met de introductie van Turbo Boost bij de Nehalem (Core i7) architectuur. Wanneer er slechts één kern belast wordt, worden de overige kernen uitgeschakeld. De kloksnelheid van de belaste kern vermeerderde aanzienlijk. Als de belasting wegvalt, worden alle kernen weer ingeschakeld en de kloksnelheid teruggebracht.

De op dit moment verkrijgbare processors beschikken over een, twee, drie, vier, zes, acht of 12 kernen. In de toekomst zullen dubbelkernprocessors niet meer voldoen. Bij andere architecturen is dat al het geval: [[Sun Microsystems|Sun]]s [[Niagara_Niagara (processor)|Niagaraprocessor]] heeft 8 kernen die elk 4 threads kunnen verwerken, waardoor er in totaal 32 threads tegelijk kunnen worden uitgevoerd. Ook Intels Core i7 heeft 4 kernen die elk 2 threads kunnen verwerken. Alle i7's op de Core i7-980X na. Deze heeft 6 kernen met elk 2 threads (12 threads kunnen zo simultaan worden verwerkt).

[[Intel]] ziet de toekomst voor multicoreprocessors rooskleurig in. Naast de bovengenoemde Core i7 had Intel tegen september 2006 al een prototype ontwikkeld van een 80-coreprocessor. Deze processor is in staat om een terabyte per seconde te verwerken en het kan meer dan een teraflop leveren. Het is echter nog niet bekend wanneer deze op de markt komt. Het prototype beschikt over 80 floatingpoint eenheden, die elk op 3,16GHz16 GHz geklokt zijn. Het bedrijf liet hiermee zien dat 45nm45 nm-productietechnologie stroomlekkage met factor vijf verminderde en wist ook de prestaties met twintig procent omhoog te schroeven. Dit bericht werd in september 2006 op het Intel Developer Forum geplaatst.