Luang Pu Sodh Candasaro: verschil tussen versies

Ondanks dat hij bij vele leraren in de leer was geweest, en de belangrijkste teksten meester is geworden in zijn studies, kreeg Phramongkolthepmuni in zijn elfde jaar als monnik een groeiend gevoel dat hij nog in gebreke was gebleven als monnik en nog niet de ware kern van de leer van de Boeddha had bereikt. In september 1917 besloot hij de moesson door te brengen in Wat Botbon Bangkuvieng, de tempel waar hij ooit in zijn eerste jaren onderwijs had genoten. Op een zeer bijzondere avond, na de recitatie van de kloosterregel te hebben bijgewoond, besloot hij zijn leven te geven in meditatie. Hij deed een gelofte dat hij niet meer van zijn plaats zou komen totdat hij de kern van de leer van de Boeddha had ervaren -- als hij niet zou slagen was hij bereid dit met zijn leven te bekopen. Diezelfde avond ontdekte hij in zichzelf wat hij later zou beschrijven als de 'Dhammakāya': een zuivere kern die in ieder mens terug kan worden gevonden, en die ook wel het 'Lichaam van de Verlichte' wordt genoemd. Overtuigd dat dit de kern van de leer van de Boeddha is, begon Phramongkolthepmuni een nieuwe fase in hetzijn leven van Phramongkolthepmuni.