Orde van Calatrava: verschil tussen versies

 

==Overgang naar een seculiere orde (1492 - 1840)==

 

De kerkelijke banden tussen Calatrava en Morimond werden steeds losser. De koning van Spanje was te onwillig om zijn autoriteit te delen met enige buitenlandse (en zeker [[Frankrijk|Franse]]) macht. De canonische visitaties van de abt van Morimond kwamen ten einde; er ontstonden problemen doen de groot-kapelaan van Morimond arriveerde om zijn positie in te nemen. De laatste Franse kapelaan was Nicholas van Avesnes, die in [[1552]] overleed. Na een langdurig conflict werd een compromis bereikt in [[1630]] waarbij Morimond de groot-kapelaan mocht kiezen maar alleen uit de Spaanse Cisterciënzers. Bovendien werden de ridders van de Orde vrijwel seculier: in [[1540]] zette [[paus Paulus III]] hun gelofte van celibaat om in een gelofte van huwelijkse trouw. Nu leden van de Orde gezinnen mochten hebben en van [[paus Julius III]] in [[1551]] toestemming kregen om vrij gebruik te maken van hun persoonlijk bezit, werd de gelofte van armoede een formaliteit. In [[1652]] voerde [[Filips IV van Spanje]] een nieuwe gelofte in voor de drie Spaanse Orden: verdediging van de doctrine van de [[Onbevlekte Ontvangenis]]. Het was de laatste keer dat de Orden iets met religie te maken hadden. Ook de militaire taken waren sinds lang verdwenen. In feite waren de Orden tot inactiviteit vervallen. De 200 [[commanderij|commanderijen]] waren landgoederen ter beschikking van de koning geworden en werden door hem bij wijze van gunst onder de hofadel verdeeld.<br /> In [[1628]] werd de Orde van Calatrava niet alleen gesloten voor arbeiders, maar ook voor de kinderen van arbeiders. De laatste Koning die de Orden voor militaire doeleinden inzette was Filips IV die een opstand van de [[Catalanen]] liet neerslaan ([[1640]]-[[1640|50]]). De Orden beperkten hun activiteiten voortaan tot het uitrusten van een heel regiment, dat sindsdien het "Regiment van de Orden" van het Spaanse leger heet.

Toen het [[Huis Bourbon]] de Spaanse troon overnam richtte [[Karel III van Spanje]] een Orde op die naar hem vernoemd was. Hij belastte de oude Orden met een miljoen [[Spaanse real|real]] om 200 ridders van de nieuwe [[Orde van Karel III]] van een pensioen te voorzien ([[1775]]). Aangezien hun inkomsten de enige bestaansreden van de Orde was, betekende inname ervan bijna het opdoeken van de Orde. De bezittingen van de Orde werden ingenomen door koning [[Jozef Bonaparte|Jozef]] in [[1808]], teruggegeven door [[Ferdinand VII van Spanje]] bij de Restauratie van [[1814]] en uiteindelijk verdeeld in de algemene secularisatie van [[1838]].

 

 

==De Orde in de huidige tijd==