Schaal van Richter: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
koek koek
Regel 4:
 
== Berekening ==
Dekoek koek jongeDe sterkte wordt berekend aan de hand van de maximale uitslag ([[amplitude]]) van de registratie van de horizontale component van de aardbeving. De sterkte wordt de [[magnitude]] genoemd, analoog aan het begrip uit de [[astronomie|sterrenkunde]] om de helderheid van een [[ster (hemellichaam)|ster]] aan te geven. Richter definieerde een aardbeving met magnitude 3 als een aardbeving die op een Wood-Anderson seismograaf een uitwijking van 1 mm opwekt op een epicentrale afstand van 100 km. De schaal is logaritmisch, wat betekent dat bij toename van 1 magnitude-eenheid de uitwijking op het seismogram tien keer zo groot is. Zo is een aardbeving die op 100 km afstand een uitwijking van 10 mm veroorzaakt een beving met magnitude 4. Op deze manier kon Richter verschillende aardbevingen met elkaar vergelijken. Er worden correcties toegepast om de invloed van de afstand tussen [[epicentrum]] en seismisch station in rekening te brengen. Met het toenemen van de afgelegde afstand verliezen de seismische golven door geometrische spreiding en absorptie een deel van hun trillingsamplitude.
 
== Waarneembaarheid ==