Organische synthese: verschil tussen versies

Meestal worden de reagentia individueel toegevoegd. Daarom wordt er dikwijls gebruikgemaakt van een zogenaamde druppeltrechter om het reagens voorzichtig druppelsgewijs toe te voegen. Als het reagens een [[vaste stof]] is, zoals bijvoorbeeld [[kaliumdichromaat]] als oxidator, dan wordt vooraf een oplossing gemaakt in een geschikt oplosmiddel (in het geval van kaliumdichromaat is dat een mengsel van [[zwavelzuur]] en [[water]]). In sommige gevallen wordt - wanneer de reactie onder inerte atmosfeer wordt uitgevoerd - gebruikgemaakt van een tweenekkolf. Deze bezit twee cilindrische halzen, waarvan de grootste wordt aangesloten op een terugvloeikoeler en de kleinste voorzien wordt van een [[Septum (laboratorium)|septum]]. Doorheen dat septum kan - zonder daarbij de interne inerte atmosfeer te verstoren - met behulp van een spuit en een [[Injectienaald|naald]] reagens worden toegevoegd (al dan niet druppelsgewijs).