Perkament: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+film |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 22:
Het perkament heeft twee kanten, de ene kant was oorspronkelijk de haarzijde, de andere de vleeszijde. De haarzijde is ruwer dan de vleeszijde en ook iets donkerder van kleur. In een middeleeuws boek werden over het algemeen in een boek twee haarzijden tegen elkaar gelegd, daarna twee vleeszijden, twee haarzijden, etc. Als het boek wordt opengeslagen, worden dus twee dezelfde zijden tegenover elkaar zichtbaar.
Een voordeel van perkament boven papyrus was dat men bij perkament geen last had van verticaal lopende vezels aan de achterkant. Beide zijden konden dus makkelijker beschreven worden, hetgeen materiaal bespaarde. Een nadeel was dat perkament van nature opkrult, vooral in de hoeken, en dat het meer glimt dan papyrus, wat minder prettig leest.
== Gebruik van perkament ==
Veel handschriften uit de [[Middeleeuwen]] zijn door monniken op perkament geschreven. Dat werd gedaan met [[ganzenveer]]pennen en rietstaafjes
Vaak maakte men bij het schrijven gebruik van hulplijntjes, die gemaakt werden door aan weerszijden van elk vel met een speld een verticale rij gaatjes in het materiaal te prikken. Dan trok men met de botte kant van een mes of loodstift horizontale lijnen tussen de gaatjes en ook een paar verticale lijnen, om in kolommen te kunnen werken.
| |||