Genootschap voor Geschiedenis te Brugge: verschil tussen versies

Alle opwinding ten spijt bleven de genomen beslissingen zonder gevolg. Carton dacht er gewoon niet aan zich aan het gezag te onderwerpen van een turbulente algemene vergadering. Zoveel prestige had de Emulation in zijn korte bestaan verworven, dat de kranten over de onenigheid verslag uitbrachten. Eerste minister [[Jean-Baptiste Nothomb]] vond het nodig gouverneur Felix de Mûelenaere om uitleg te verzoeken, wat deze deed op basis van een omstandige nota die door Carton zelf was opgesteld en waarin deze alles terugbracht tot een hetze tegen hem en Ferdinand Van de Putte, op gang gebracht door een paar gewone leden. Ondertussen was ambassadeur S. Van de Weyer in Brugge afgestapt en had hij aangedrongen op het bijleggen van de geschillen. Na over en weer discussiëren en vergaderen werden de ruzies uiteindelijk bijgelegd. Op 17 januari 1843 werd de verzoening tijdens een algemene vergadering bekrachtigd, het bestuur bleef aan, Carton bleef voorzitter en aan de statuten werd niets gewijzigd. Als enige toegeving werden twee bijkomende bestuursleden aanvaard: weer maar eens stadsarchivaris Bogaerts, die evenwel nooit kwam opdagen en opnieuw dokter De Mersseman, die bedankte voor de eer. Carton ondernam geen enkele poging om naar andere gegadigden te zoeken.

 

 

=== Tweede periode (1843-1863) ===