Cees Fasseur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
→Publicaties: + excessennota |
||
Regel 37:
== Publicaties ==
Als ambtenaar op het [[Ministerie van Justitie]] voerde hij in de jaren zestig van de twintigste eeuw een archiefonderzoek uit naar aanleiding van de commotie die ontstond na krantenpublicaties over Nederlandse wandaden begaan tijdens de [[Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog|politionele acties]] in Indië. Het rapport ging de geschiedenis in als de [[Excessennota]]. Omdat hij in tegendstelling tot minister-president de Jong vond dat verder onderzoek nodig was schreef hij aan de vooravond van het debat over de Nota onder de schuilnaam B.B. van Dongen een kritische brief aan [[Vrij Nederland]].<ref name=NRC20160314">Funnekotter, B. (2016) ''Verteller, geen zedemmeester''. NRC,14 maart, p.6</ref><ref nam="VN20160314">Ede Botje, H (2016) ''Cees Fasseur pleitte al in 1969 anoniem voor nader onderzoek naar excessen in Indië''. Vrij Nederland, 14 maart</ref>
Fasseur heeft verscheidene publicaties over de [[Nederlands-Indië|Nederlands-Indische]] geschiedenis op zijn naam staan en is vooral bekend geworden door zijn tweedelige [[biografie]] over koningin [[Wilhelmina der Nederlanden]]. Hierin gaf Fasseur onder meer een kritische visie op de beschuldigingen van historica [[Nanda van der Zee]], die Wilhelmina lafheid en ongrondwettelijk gedrag had verweten.▼
Fasseur heeft verscheidene publicaties over de [[Nederlands-Indië|Nederlands-Indische]] geschiedenis op zijn naam staan.
▲
In augustus 2005 werd bekend dat Fasseur een [[monografie]] zou schrijven over de [[Greet Hofmans]]-affaire. Hij kreeg hiervoor toegang tot het [[Koninklijk Huisarchief (Nederland)|Koninklijk Huisarchief]], het privé-archief van het koningshuis. Het boek verscheen op 11 november 2008 onder de titel ''Juliana & Bernhard. Het verhaal van een huwelijk. De jaren 1936-1956'', met als bijlage het rapport van de [[commissie-Beel]].
| |||